Resmi belgede sahtecilik - nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/6515 Esas 2019/5317 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6515
Karar No: 2019/5317
Karar Tarihi: 18.06.2019

Resmi belgede sahtecilik - nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/6515 Esas 2019/5317 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik ve nitelikli dolandırıcılıktan mahkumiyet hükmü verildi. Temyiz talebi incelendi ve hükümde bir isabetsizlik olmadığı sonucuna varıldığı için onandı. Ancak, sanık hakkındaki güveni kötüye kullanma suçundan verilen hükümde adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceği ihtarı 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesiyle değiştirildiği için hüküm bozuldu. Bu nedenle hükmün düzeltilerek onanmasına karar verildi. Kanun maddeleri ise; 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi, 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. maddeleridir.

11. Ceza Dairesi 2017/6515 E. , 2019/5317 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz talebinin incelenmesi:
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamada toplanan deliller gerekçeli kararda gösterilip, tartışılarak, yüklenen suçun sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanık müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükmün ONANMASINA,
2-Sanık hakkında güveni kötüye kullanma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz talebinin incelenmesi:
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz nedenlerinin reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde uygulanacak 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde, 28.06.2014 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan 6545 sayılı Kanun"un 81. maddesiyle yapılan değişiklik karşısında, hükümdeki "adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğine" ilişkin ihtaratın bu değişiklik çerçevesinde düzenlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine” ibaresinin çıkarılarak, yerine, "ödenmeyen adli para cezasının 5275 sayılı Kanun"un 6545 sayılı Kanunla değişik 106/3 maddesi gereğince infazına" ibaresinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.06.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.