MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, yıllık ücretli izin alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteğin reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili uzun yıllar davalı işveren nezdinde çalıştığını, şirketin teşvik uygulamasından yararlanarak ikale yoluyla iş sözleşmesini sona erdirdiğini, kullanmadığı izinleri olduğunu ifade ederek bunların ücretinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili davacının yıllık ücretli izin alacağı olmadığını savunarak davanın reddedilmesi gerektiğini ileri sürmüştür.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının yıllık izin ücreti alacağı olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Yıllık izin ücreti işçilere dinlenme hakkı kapsamında verilmesi gereken ve sözleşmenin sona ermesi ile yıllık izin ücreti olarak talep edilebilen bir haktır.
Somut olayda, mahkemenin hükme esas aldığı bilirkişi raporunda değerlendirme hatası bulunmaktadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, “Davacı .... tarihli davalı işverenliğe vermiş olduğu dilekçesinde tarafıma tebliğ edilen ... iş günü yıllık ücretli iznimi aşağıda belirttiğim tarihlerde kullanacağımı, kullanmadığım takdirde işveren tarafından res’en belirlenecek tarihlerde yıllık ücretli iznimi kullanacağımı kabul ve taahhüt ederim” yazmaktadır. Dilekçeden de anlaşılacağı üzere davacının .... tarihi itibari ile ... iş günü yıllık izni bulunduğunu ihtirazi kayıt koymaksızın kabul ettiği hangi tarihlerde kullanacağını belirttiği anlaşılmaktadır.” şeklinde bir değerlendirme yapılarak davacının yıllık izin ücreti alacağı olmadığı belirlenmiş ise de davacının kendisine tebliğ edilen ve önceki senelerden izni bulunmadığının, ancak ... günlük izni olduğunun, bunun kullanılması gereken tarihlerin bildirilmesinin istendiği yazıya karşılık; yazıda belirtilen günlük iznini kullanacağını söylemesi, daha önceki izinlerini kullandığını kabul ettiği şeklinde değerlendirilemez.
Mahkemece davacının hak kazandığı izin süresi Kanun ve toplu iş sözleşmesi hükümlerine göre belirlenmeli ve davacının kullandığı ile fesihten sonra ödendiği ispat edilenler düşüldükten sonra bakiye izin alacağı olup olmadığı tespit edilmelidir. Hatalı değerlendirme ile davacının yıllık izin ücreti talebinin reddi isabetsizdir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.