Yargıtay - Tefecilik yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/5197 Esas 2020/1597 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5197
Karar No: 2020/1597
Karar Tarihi: 15.10.2020

Tefecilik yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/5197 Esas 2020/1597 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir tefecilik davasında, sanıklardan ikisi beraat ederken birisi mahkum edildi. Mağdur olan Hazine vekili duruşmalara katılmadığı ve davaya katılma isteğinde bulunmadığı için, beraat eden sanıkların kararına itiraz edemeyeceği belirtildi. Mahkum edilen sanığın ise avukatı tarafından yapılan temyiz itirazı reddedildi ve hüküm onandı. Kararda TCK'nın 53/1 maddesi, Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı, 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ve 5275 sayılı Yasanın 106/3. maddesi gibi maddelerin de ele alındığı belirtildi.

9. Ceza Dairesi 2020/5197 E. , 2020/1597 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapma
Hüküm : Sanıklar ... ve ... hakkında beraat; sanık ... hakkında mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Mağdur Hazine vekilinin sanıklar ... ve ... hakkında tefecilik suçundan verilen beraat hükümleri ile sanık ... hakkında tefecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Mağdur Hazineye duruşma gün ve saatini bildirir iddianame ekli çağrı kağıdının usulüne uygun olarak tebliğ edilmesine rağmen duruşmalara katılmadığı ve kamu davasına katılma isteminde bulunmadığı, bu nedenle sanıklar hakkında verilen hükümleri temyize hakkı olmadığı anlaşılmakla, hazine vekilinin temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Sanık ... müdafiinin sanık hakkında tefecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Suç tarihinin sanığın evinde yapılan aramada ele geçen borçlusu ... olan, 16.12.2008 vade, 17.11.2008 düzenleme tarihli, 5.350 TL meblağlı senetteki düzenleme tarihi 17.11.2008 yerine gerekçeli karar başlığında 06.11.2009 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiş, sanık ... hakkında TCK"nın 53/1. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulanması, hükümden önce 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Yasanın 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına karar verilmiş ise de bu hususlarının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanık ..."nın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 15/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.