Danıştay 4. Daire 2021/1555 Esas 2021/4176 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2021/1555
Karar No : 2021/4176

TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- … İletişim Sistemleri ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

2- … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, pos cihazı ile tefecilik faaliyetinde bulunduğundan bahisle düzenlenen vergi tekniği raporuna dayanılarak vergi inceleme raporuna istinaden tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle üç kat vergi ziyaı cezalı olarak re'sen tarh edilen 2011/1-3,4-6,7-9,10-12 dönemleri geçici vergilerinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesinin temyize konu kararıyla; uyuşmazlık konusu vergi ziyaı cezalı geçici vergi tarhiyatlarına esas, davacı şirket adına yapılan cezalı kurumlar vergisi tarhiyatına karşı açılan davada Mahkemelerince … tarih ve E:…, K:… sayılı kararla, 2011 yılına ilişkin üç vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi tarhiyatında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle tarhiyatın kaldırılması isteminin reddine karar verildiğinden, geçici vergisi asılları üzerinden kesilen tek kat vergi ziyaı cezalarında da hukuka aykırılık bulunmadığı, geçici vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezalarının tek katı aşan kısımlarında ve mahsup dönemi geçen geçici vergi aslı aranamayacağından dava konusu geçici vergi asıllarında hukuka uyarlık görülmediği; vergi ziyaı cezasının tekerrür uygulanmasından kaynaklanan kısmına ilişkin olarak ise, dava konusu 2011 yılı için vergi ziyaı cezasına tekerrür hükmü uygulanmasının nedeninin, davacı adına 2010/1-12 ile 2011/1-12 dönemleri için kesilen ve 17/06/2013 tarihinde tebliğ edilerek tahakkuk fişi ile kesinleşen vergi ziyaı cezalarından kaynaklandığı anlaşıldığından ve 2013 yılında kesinleşen vergi ziyaı cezası da ancak anılan yılı takip eden 2014 yılından başlamak üzere kesilecek vergi ziyaı cezaları açısından tekerrüre esas alınabileceğinden, davacı adına 2011/1-3,4-6,7-9,10-12 dönemleri için kesilen vergi ziyaı cezalarının tekerrürden kaynaklanan kısmında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Davacı tarafından, tefecilik faaliyetinde bulunulmadığı, vergi tekniği raporu haricinde vergi inceleme elemanı tarafından ilave bir tespit yada araştırma yapılmadığı, gerçek durum ortaya konulmadan yapılan tarhiyatın ve kesilen cezanın hukuka aykırı olduğu, temyiz isteminin kabulü ve Mahkeme kararının redde ilişkin kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Davalı idare tarafından, yapılan işlemlerin yasal ve yerinde olduğu belirtilerek temyiz isteminin kabulü ve Mahkeme kararının aleyhe olan kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20/09/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.