MAHKEMESİ : Kayseri 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 05/06/2014
NUMARASI : 2012/693-2014/317

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin 01.06.2005-13.11.2012 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde servis danışmanı olarak çalıştığını, müvekkilinin davalı işyerideki eylül ayı ücretinin 2.816,49 TL olduğunu, ücrete ek olarak her üç ayda bir prim verildiğini, ayrıca elden aylık 350-400 TL"yi bulan miktarlarda aylık prim ödendiğini, müvekkilinin yaz-kış sabah 08:00"de işe başlayıp akşam 18:00"de işten çıktığını, 2011 yılı Mayıs ayında davalı işyerinde servis şoförü bulunmadığı için personel taşımacılığı işini de bir yıl boyunca ayrıca yaptığını, bu bir yıllık süreçte sabah 07:15"te işbaşı yapıp akşam 19:30"da işi bıraktığını, müvekkilinin cumartesi günleri de diğer hafta içi çalışma günleri gibi aynı saatler arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından 13.11.2012 tarihinde haksız olarak feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin müvekkili şirketçe yapmakla ödevli olduğu görevleri kendisine hatırlatılmasına rağmen yapmamakta ısrar ettiği gerekçesiyle haklı sebeple feshedildiğini, haklı fesih sebebinin devamlı olması durumunda hak düşürücü sürenin işlemeyeceğini, davacının işe serviste kapıda karşılama elemanı olarak başladığını, 2010 yılından sonra servis danışmanı sıfatı ile çalıştığını, davacının hak ettiği ücret ve var ise eklerinin ücret bordrosunda gösterildiğini, elden ödeme yapılmadığını, fazla mesai yapılması halinde bu alacak kaleminin de bordroya yansıtılıp banka hesabına yatırıldığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm temyiz itirazları ile davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Kıdem ve ihbar tazminatı hesabında dikkate alınması gereken ücret noktasında taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur.
Kıdem ve ihbar tazminatı hesabında dikkate alınması gereken ücret, işçinin son brüt ücretidir.
Kıdem ve ihbar tazminatına esas alınacak olan ücretin tespitinde 4857 sayılı İş Kanunu"nun 32. maddesinde sözü edilen asıl ücrete ek olarak işçiye sağlanan para veya para ile ölçülebilen menfaatler göz önünde tutulur. Buna göre ikramiye, devamlılık arz eden prim, yakacak yardımı, giyecek yardımı, kira, aydınlatma, servis yardımı, yemek yardımı ve benzeri ödemeler kıdem tazminatı hesabında dikkate alınır. İşçiye sağlanan özel sağlık sigortası yardımı ya da hayat sigortası prim ödemeleri de para ile ölçülebilen menfaatler kavramına dahil olup, tazminata esas ücrete eklenmelidir. Satış rakamları ya da başkaca verilere göre hesaplanan prim değişkenlik gösterse de kıdem tazminatı hesabında genişletilmiş ücret kavramı içinde değerlendirilmelidir.
Somut olayda, davacı işçi ücretine ek olarak prim aldığını iddia etmiş, davalı tarafta davacıya prim ödendiğini beyan etmiş olmasına rağmen mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda giydirilmiş ücret hesaplamasında dikkate alınmamıştır. Hal böyle olunca ücret bordrolarına göre davacıya son bir yıl içinde ödenen toplam primin oniki aya bölünerek aylık ortalaması bulunması ve bulunan miktarın giydirilmiş ücret hesaplamasında dikkate alınması gereklidir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 25.11.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.