Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2012/12373 Esas 2012/31695 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Büyükçekmece 2. Aile Mahkemesi
TARİHİ :23.01.2012
NUMARASI :Esas no:2011/881 Karar no:2012/94

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı (kadın) tarafından kusur belirlemesi, maddi ve manevi tazminat ile yoksulluk nafakası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Taraflar 18.05.2009"da evlenmişler, boşanma davası 11.06.2009 tarihinde açılmıştır. Davacı tanıklarının beyanlarında geçen davalıya atfedilen kusurların, tarafların evlenmelerinden önceki nikahsız yaşadıkları döneme ait olduğu anlaşılmaktadır. Evlenmelerinden sonra ise davalının evlilik birliğini temelinden sarsar nitelik ve derecede bir kusuru ispatlanamamıştır. Evlenmeden önceki olaylara dayanılarak boşanma kararı verilemez. Davalı tanıkları ise son olarak davalıyı baba evine geldiğinde gördüklerini ve vücudunda darp izleri bulunduğunu ifade etmişler ve davalının " kocam yaptı" dediğini söylemişlerdir. Bu halde davacı kusurlu ise de, davalının davadan sonra eşine 13.09.2011 ile 17.09.2011 tarihleri arasında elektronik ortamda gönderdiği iletilerin içeriğinden, kocasını affettiği veya en azından hoşgörüyle karşıladığının kabulü gerekmesi karşısında, artık davacıyı kusurlu saymak olanağı da yoktur. Gerçekleşen bu olgular karşısında, boşanma davasının reddi gerekirken yetersiz gerekçe ile kabulüne karar verilmesi doğru değil ise de, bu yön temyiz edilmediğinden, bozma sebebi yapılmamış, yanılgıya değinilmekle yetinilmiştir.
2-Temyiz sebeplerine hasren yapılan incelemeye gelince;
a)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle davacının maddi ve manevi tazminatla sorumlu tutulabilmesi için boşanmaya sebep olan olaylarda ağır kusurlu olması gerektiği zorunlu olup, davalı tarafından davadan sonra gönderilen mesaj içeriğinin af niteliğinde olup, davalının bu mesajları karşısında artık kocayı kusurlu kabul etmenin mümkün bulunmamasına göre davalının bu yönlere ve aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan yönlere ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
b)Davalının herhangi bir geliri ve malvarlığının bulunmadığı, boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceği gerçekleşmiştir. Boşanmada davalının bir kusuru da bulunmamaktadır. Nafaka yükümlüsünün ise kusuru aranmaz (TMK. md. 175/2). Bu halde davalı yararına davacının mali gücü oranında uygun miktarda yoksulluk nafakası takdir edilmesi gerekirken isteğinin reddi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. maddenin (b) bendi gereğince davalı yararına BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin yukarıda 2. maddenin (a) bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 26.12.2012 (Çar.)