MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Efrada suimuamele
HÜKÜM : Beraat


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Katılan sıfatını alabilecek derecede suçtan zarar gören mağdur ... adına vasisinin CMK"nın 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyiz hakkı bulunduğu gözetilerek yapılan incelemede;
T.C. Anayasanının 40/2, 5271 sayılı CMK"nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 30/01/2007 gün, 2007/3-9 Esas ve 2007/18 sayılı; 05/07/2011 gün, 2011/2-148 Esas ve 2011/155 sayılı; 2011/1-175 Esas ve 2011/210 sayılı Kararlarına göre; gerek yüze karşı, gerekse gıyapta verilen hükümlerde başvurulailecek yasa yolu, süresi, mercii ve şekillerinin belirtilmesi zorunlu olduğu halde, gerekçeli kararın hüküm fıkrasında başvurulacak kanun yolu, başvuru şekli ile sürenin tefhim veya tebliğden itibaren başlayacağının gösterilmediği ve bu noksanlık CMK"nın 40. maddesi uyarınca eski hale getirme nedeni sayılacağından, mağdur vasisinin 17/09/2014 havale tarihli dilekçesinin süresinde yapılmış eski hale getirme yoluyla temyiz isteği niteliğinde olduğu kabul edilerek davanın esastan incelenmesine karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanıklara isnat olunan efrada suimuamele suçunun 765 sayılı TCK"nın 245. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle aynı Kanunun 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirtilen 7 yıl 6 aylık asli ve ilaveli zamanaşımına tabi olduğu, suç ve inceleme tarihleri arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, hükümlerin 5237 sayılı TCK"nın 7/2 ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddeleri de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanıklar hakkında açılan davaların zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE, 09/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.