Vergi Usul Kanunu

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/9609
Karar No: 2019/5294
Karar Tarihi: 17.06.2019

Vergi Usul Kanunu"na muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/9609 Esas 2019/5294 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen bir duruşmada, bir kişi Vergi Usul Kanunu'na muhalefet suçundan mahkum edildi. Ancak, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz nedenleri reddedildi. Mahkeme, sahte fatura kullanma fiillerinin ayrı suçlar oluşturduğunu ancak birden fazla fatura kullanılması durumunda zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğini göz önünde bulundurmadan, eylemin Kurumlar Vergisi ve KDV yönünden ayrı suçlar oluşturduğuna hükmetti. Ayrıca, TCK'nin 53. maddesine ilişkin bir uygulamanın Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği için yeniden değerlendirilmesi gerektiğine karar verildi. Bu nedenlerle, hükümler bozuldu ve kanun maddeleri 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca açıklandı.

11. Ceza Dairesi 2017/9609 E. , 2019/5294 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu"na muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan duruşmaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz nedenlerinin reddine ancak;
a) Her takvim yılında işlenen sahte fatura kullanma fiillerinin birbirinden bağımsız ve ayrı suçları oluşturduğu, ancak aynı takvim yılında birden fazla fatura kullanılması halinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden; eylemin Kurumlar Vergisi yönünden ayrı suç, KDV yönünden ayrı suç oluşturduğu kabul edilerek iki ayrı mahkûmiyet hükmü kurulması,
b) 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.06.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.