MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Sanık ... hakkında: Beraat
Sanık ... hakkında: Mahkumiyet

1- Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 19.10.2010 tarihli 2010/101937 Soruşturma ve 2010/38960 Esas sayılı iddianamesi ile sanıklar hakkında "2008, 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme" suçlarından kamu davası açılmış ise de; 213 sayılı VUK"nin 367. maddesi gereğince dava şartı olan ...‘nın 25.08.2010 tarihli mütalaasının sanık ... adına düzenlenmiş olduğu, sanık ... yönünden usulüne uygun olarak verilmiş bir mütalaa bulunmadığı dikkate alınarak, bu sanık yönünden öncelikle durma kararı verilip, 213 sayılı VUK"nin 367. maddesi gereğince dava şartı olan mütalaanın verilip verilmeyeceğinin Vergi Dairesi Başkanlığından sorulması, TCK‘nin 67/2-d. maddesi gözetilerek sanıkların atılı suçu iştirak halinde işleyip işlemedikleri hususu da tartışılarak sanık ... yönünden asli dava zamanaşımının gerçekleşip gerçekleşmediği de değerlendirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, yargılamaya devamla yazılı şekilde beraat hükmü kurulması,
2- Sanık ... hakkında ... Tek. Hırd. Mak. İmalat Paz. San. Ve Tic. Ltd. Şti. yetkilisi sıfatıyla “2008, 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme“ suçlarını işledikleri iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın aşamalarda alınan savunmalarında, şirket hisselerini 30.04.2008 tarihli hisse devir sözleşmesi ile sanık ...‘dan devraldıktan sonra, aralarında anlaşmazlık çıkması nedeniyle devir işlemini iptal etmesini isteyerek devir sözleşmesini ...‘a iade ettiğini, şirket işleri ile ilgilenmediğini beyan ederek suçlamaları kabul etmemesi, şirketin diğer ortağı olarak görünen ... hakkında herhangi bir araştırma yapılmamış olması ile 19.07.2011 ve 18.05.2012 tarihli bilirkişi raporlarına konu edilen 2 adet irsaliyeli faturanın düzenleme tarihlerinin şirket hisselerinin sanık tarafından devralındığı tarihten önceki tarihlere ait olması karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından; ilgili vergi dairesinde sorularak şirket hisselerinin sanık ... tarafından devralındığı 30.04.2008 tarihi ve sonrasında düzenlenen fatura asıllarının temini ile bu faturalar üzerindeki imza ve yazıların sanığın eli ürünü olup olmadığı yönünden bilirkişi incelemesi yaptırılması, şirketin diğer ortağı ... ile suça konu faturaları kullanan şirket yetkililerinin açık kimlik ve adres bilgilerinin tespiti ile duruşmaya celp edilmeleri, CMK‘nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatıldıktan sonra olayla ilgili olarak tanık sıfatıyla beyanlarına başvurulması, özellikle faturaları kullanan mükelleflerden sanıkları tanıyıp tanımadıkları, faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıkları hususlarının ayrıntılı olarak sorulmasından sonra sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde mahkûmiyet hükümleri kurulması,
3- Kabule göre de;
a) Sanık hakkında “2008, 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme“ suçlarından, VUK‘nin 359/b. maddesi gereğince temel ceza belirlenerek, TCK‘nin 43. maddesi uyarınca ¼ oranında arttırım yapıldıktan sonra tayin olunan “3 yıl 9 ay“ hapis cezasından, TCK"nin 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılırken "3 yıl 1 ay 15 gün" yerine, "3 yıl 1 ay"" hapis cezasına hükmolunmak suretiyle eksik ceza tayini,
b) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekili ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, katılan vekilinin temyiz talebinin beraat eden sanık ...‘a yönelik olduğu gözetildiğinde sanık ... yönünden ceza miktarı itibarıyla kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 17.06.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.