Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya kapsamına göre, olay günü gündüz vakti üç şeritli iki yönlü asfalt yolda sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile üç yönlü kontrolsüz T kavşağa geldiği sırada kendisine göre sağ önde seyretmekte olan katılanın asli kusurlu olarak sevk ve idaresindeki motosikletin kavşağın sol koluna girmek için sola manevra yapması üzerine çarpışmaları sonucu katılanın kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanması şeklinde meydana gelen olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin ceza miktarına, lehe hüküm uygulanmasına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 14/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.