Zimmet - görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/3192 Esas 2018/3459 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3192
Karar No: 2018/3459
Karar Tarihi: 09.05.2018

Zimmet - görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/3192 Esas 2018/3459 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, zimmet suçundan mahkum edilirken görevi kötüye kullanma suçundan beraat etmiştir. Yargılama sonucunda, sanığa isnat edilen basit zimmet suçunun cezasının üst sınırı itibariyle asli ve ilaveli zamanaşımı sürelerine tabi olduğu belirlenmiştir. Bu nedenle, hüküm BOZULMUŞ ve sanık hakkında açılan kamu davası zamanaşımı nedeniyle DÜŞMÜŞTÜR.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2 ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. maddeleri gözetilerek, hüküm bozulurken CMUK'nın 321. maddesi, sanığın davasının düşmesi huysu CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca gerçekleşmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 202/1. maddesi
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/3. maddesi
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 104/2. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. maddesi
- CMUK'nın 321. maddesi
- CMK'nın 223/8. maddesi

5. Ceza Dairesi 2016/3192 E. , 2018/3459 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet, görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Zimmet suçundan mahkumiyet, görevi kötüye
kullanma suçundan beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık müdafiin 28/04/2015 tarihli süre tutum ve 06/07/2015 tarihli temyiz dilekçelerinin içeriğine göre temyizin sanık hakkında zimmet suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Sanığa isnat edilen ve mahkemece oluşa uygun olarak sübutu kabul olunan basit zimmet suçunun suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK"nın 202/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle aynı Kanunun 102/3 ve 104/2. maddelerine göre 10 yıllık asli ve 15 yıllık ilaveli zamanaşımı sürelerine tabi olduğu, 03/10/2000 olan son suç tarihi ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK"nın 7/2 ile 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle hükmün bu nedenle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 09/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.