2. Hukuk Dairesi Esas No: 2012/25790 Karar No: 2012/31599
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2012/25790 Esas 2012/31599 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2012/25790 E. , 2012/31599 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Üsküdar 2. Aile Mahkemesi TARİHİ :6.9.2012 NUMARASI :Esas no:2012/294 Karar no:2012/529
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı koca tarafından; tamamına şamil olmak üzere temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre; davalı kocanın aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2-Boşanmada manevi tazminatın amacı, boşanmaya sebep olan olaylar yüzünden kişilik hakkı saldırıya uğrayan tarafın, bozulan ruhsal dengesini telafi etmek, manevi değerlerindeki eksilmeyi karşılamaktır. Onun için, kişilik haklarını ihlal eden fiille, tazminat miktarı arasında makul bir oranın bulunması gerekir. Bir tarafın zenginleşmesine yol açacak sonuçlar doğurur miktarda manevi tazminat takdiri, müesseseyi amacından saptırır. Hakim, tazminat miktarını saptarken, bir yandan kişilik hakları zedelenen tarafın, ekonomik ve sosyal durumunu ve boşanmada kusur bulunup bulunmadığını ve varsa kusur derecesini, fiilin ağırlığını; öbür yandan da, kişilik haklarına saldırıda bulunanın kusur derecesini, ekonomik ve sosyal durumunu göz önünde bulundurmak zorundadır. Açıklanan ilkeler gözetildiğinde davacı kadın yararına takdir edilen manevi tazminat (TMK.m.174/2) miktarı orantısız ve çoktur. Daha uygun miktarda tazminat takdiri gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır. 3-Davalı baba ile müşterek çocuklar arasında düzenlenen kişisel ilişki süresi müşterek çocukların yaşları da gözetildiğinde yetersiz kaldığı gibi, yasaya uygun bir gerekçe gösterilmeden belirli bir yere özgülenmek ve babaanne gözetilminde gerçekleştirilmesi suretiyle, kişisel ilişkinin sınırlanması da doğru görülmemiştir. Baba ile müşterek çocuklar arasında babalık duygularını tatmin edecek ve bu hakkını belirlenecek sürelerde, herhang ibir kısıtlama olmaksızın kullanabileceği yeterliklikte yarıyıl ve yaz tatili ile dini bayramların uygun görülecek bir bölümünü de kapsayacak ve çocuğun baba yanında yatıya kalacağı şekilde kişisel ilişki tesisi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiştir. SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 25.12.2012 (salı)