Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/2007 Esas 2019/5289 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2007
Karar No: 2019/5289
Karar Tarihi: 17.06.2019

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/2007 Esas 2019/5289 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından açılan davada, sanıkların hem sahte fatura düzenleme hem de sahte fatura kullanma suçlarından mahkumiyet hükmü kurulmuş. Ancak bu suçların birbirinden ayrı ve bağımsız olduğu ve biri diğerinin unsuru olmadığı için ayrı ayrı değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmış. Suç tarihleri ise düzeltilerek belirtilmiştir. Toplanan deliller doğrultusunda sanıkların suç işlediği tespit edilmiştir ve cezalar arttırılan ve azaltılan nedenlere göre belirlenmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53. maddesi olarak belirtilmiştir. Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği ifade edilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2019/2007 E. , 2019/5289 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

“Sahte fatura kullanma” ve “sahte fatura düzenleme” suçları birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olup biri diğerinin unsuru olmadığı gibi her iki suçun birbirine dönüşemeyeceği, İzmir Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 07.11.2012 tarihli 2012/70714 Soruşturma ve 2012/34208 Esas sayılı iddianamesi ile sanıklar hakkında 2007 takvim yılında hem sahte fatura düzenleme hem de sahte fatura kullanma suçlarından kamu davası açılmasına karşın; sanıkların her iki eylemlerini de kapsayacak şekilde tek mahkûmiyet hükmü kurulması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; gerekçeli karar başlığında “2007” şeklinde yanlış yazılan suç tarihlerinin, sahte fatura düzenleme suçu yönünden “18.12.2007”, sahte fatura kullanma suçu yönünden “25.01.2008” olarak mahallinde düzeltilmesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklara yüklenen suçların sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı arttıran ve azaltan nedenlerin nitelik ile dereceleri takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştirilen husus dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 17.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.