Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/10668 Esas 2017/5451 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkili şirket ile davalı arasında yapılan akaryakıt bayilik sözleşmesinin sona erdiğini, davalı şirketin kendisine sözleşme kapsamında ariyetten tahsis edilen menkul malların ve yapılan yatırımların bedelini iade ile yükümlü olduğunu, müvekkili şirketin davalıya bu hususta 31/01/2012 tarihli 150.069,52 TL tutarında fatura gönderdiğini, davalının faturayı ödemediğini ileri sürerek müvekkil şirketin bu alacağının tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının bir kısım makine ve teçhizatı müvekkiline teslim ettiğini, müvekkili tarafından davacının teslim ettiği makine ve malların sözleşmenin bitmesi ile davacıya iade edildiğini, davaya konu faturanın yasal süresi içinde geri gönderildiğini, müvekkili şirketin davacıya herhangi bir borcunun bulunmadığını ileri sürerek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davaya konu bayilik sözleşmesinin 01/10/2011 tarihinde sona erdiği, davacı tarafından gerçekleştirilen imalatların dava tarihi itibariyle raiç değerlerinin 107.995,80 TL, makine ve ekipmanların piyasa emsal değerlerinin 18.530,00 TL olarak tespitlerinin yapıldığı, ayrıca davacı tarafından yapılan sabit yatırım bedelinin davacının alacak olarak ticari defterinde kayıtlı olduğu, davacı defterlerinin delil niteliğinde olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, bayilik sözleşmesinin 5 yıllık süresinin tamamlanmasından sonra ariyet olarak verilen malların bedelinin ve yatırım bedeli olarak yapılan harcama bedellerinin tahsiline ilişkindir. Sözleşmenin 04.12.2006 tarihinde 5 yıl süreli olarak imzalandığı ve 5 yılın sonunda yeni bir sözleşme imzalanmadığı davacının kabulündedir. Sözleşmenin 10. maddesi ariyet olarak verilen malların iadesini düzenlemektedir. İade yükümlülüğü davalıya aittir. Davalı kendisine ariyet olarak verilen malların davacıya teslimini kanıtlamak zorundadır. Bayiliğin kuruluşu aşamasında davalıya ait akaryakıt istasyonunda yapılan yatırım harcamalarının sözleşme sonunda iadesine dair sözleşmede bir düzenleme bulunmamaktadır. Sadece davacının defterindeki kayıtlara itibar edilerek kabul kararı verilmesi doğru olmamıştır. Mahkemece açıklanan hususlar gözetilerek, ariyet olarak davalıya teslim edilen mal miktarı belirlenip, iade yükümlülüğü olan davacı alacağına ilişkin deliller toplanıp, sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, sözleşmede hüküm bulunmayan yatırım bedellerininde tahsiline karar verilmesi doğru olmamış, mahkeme kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 22/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.