Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3286 Esas 2019/5285 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3286
Karar No: 2019/5285

Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3286 Esas 2019/5285 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, mühür bozma suçundan hüküm giyen sanığın temyiz talebinin süre yönünden reddine ilişkin ek kararın verildiği tarihte başka suçtan dolayı cezaevinde bulunduğu için, hüküm fıkrasına cezaevinde bulunan hükümlünün kanun yollarına başvurabileceği bilgisinin yazılmaması nedeniyle, sanığın temyiz süresinin tebliğ tarihi değil, öğrenme tarihi olan 21.03.2019 tarihinde başladığına hükmetti. Mahkeme, sanığın temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararına yönelik yapılan incelemede herhangi bir isabetsizlik olmadığından, ek kararın onanmasına karar verdi. Kanun maddeleri olarak ise, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 263/1 ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddeleri ile 1412 sayılı CMUK'un 315. maddesi belirtildi.

11. Ceza Dairesi 2019/3286 E. , 2019/5285 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Asıl karar; mahkumiyet

Sanığın temyiz talebinin süre yönünden reddine ilişkin ek kararın verildiği 02.04.2018 tarihinde başka suçtan dolayı hükümlü olarak Manisa E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda bulunması nedeniyle; Mahkemece hüküm fıkrasına, 5271 sayılı CMK‘nin 263/1. maddesi gereğince cezaevinde bulunan hükümlünün tutuklu bulunduğu ceza infaz kurumu ve tutukevi müdürüne beyanda bulunmak suretiyle veya bu hususta bir dilekçe vererek kanun yollarına başvurabileceğinin de yazılması gerektiği halde, bu hususun hüküm fıkrasına yazılmamış olması karşısında sanığın ek karara yönelik temyiz süresinin kararın tebliğ tarihi olan 05.04.2018 tarihinde başlamayacağı, sanığın öğrenme üzerine temyiz talebi içerikli 21.03.2019 tarihli dilekçesinin süresinde olduğu anlaşılmakla, Mahkemenin temyiz isteminin süre yönünden reddine ilişkin 02.04.2018 tarihli ek kararına yönelik yapılan incelemede;
Yokluğunda verilen ve usulüne uygun olarak 18.12.2015 tarihinde tebliğ olunan hükmü, yasal süresinden sonra 16.03.2018 tarihinde temyiz ettiği anlaşılan sanığın temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 315. maddesi uyarınca reddine dair Mahkemenin ek kararında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanığın bu karara yönelik temyiz isteminin reddiyle, usul ve yasaya uygun olan 02.04.2018 tarihli 2014/916 Esas ve 2015/626 Karar sayılı ek kararın ONANMASINA, 17.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.