Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı tarafından kusur belirlemesi, koca yararına takdir edilen manevi tazminat ve velayet yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 25.12.2012 günü temyiz eden davalı Y.Y.ve vekili gelmediler. Karşı taraf davacı S.Y.geldi. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Boşanma sebebiyle manevi tazminata hükmedilebilmesi için boşanmaya sebep olan olayların tazminat talep eden tarafın, kişilik haklarına saldırı niteliğinde olması gerekir (TMK. md. 174/2). Tarafların Türk Medeni Kanununun 164. maddesi uyarınca terk sebebiyle boşanmalarına karar verildiğine göre, boşanmaya sebep olan olay, usulüne uygun ihtar tebliğine rağmen, davalı eşin haklı bir sebep bulunmaksızın ortak konuta ve aile birliğine dönmemesidir. Bu ise kişilik haklarına saldırı oluşturmaz. Bu husus nazara alınmadan koca yararına manevi tazminata hükmolunması usul ve yasaya aykırıdır.
3-Kabule göre de;
Manevi tazminatın boşanma hükmünün kesinleşmesiyle muaccel hale geleceği, faize de bu tarihten itibaren hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, dava tarihinden itibaren faize hükmedilmesi de doğru olmamıştır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oyçokluğuyla karar verildi. 25.12.2012 (Salı)
KARŞI OY YAZISI
Toplanan delillere göre davalı kadının Artvin"de başka bir erkekle yaşamaya devam ettiği ve Türk Medeni Kanununun 185/3. maddesinde ifadesini bulan sadakat yükümlülüğüne aykırı davrandığı ve dava süresince de bu eylemini devam ettirdiği anlaşılmaktadır. Mahkemece kadının evlilik devam ederken gerçekleşen bu davranışı nedeniyle davacı koca yararına Türk Medeni Kanununun 174/2. maddesine dayanarak manevi tazminata hükmetmesinde bir isabetsizlik olmadığı düşüncesiyle sayın çoğunluğun 2. bentteki bozma görüşüne katılamıyorum.