Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/2460 Esas 2015/4110 Karar Sayılı İlamı

21. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2460
Karar No: 2015/4110
Karar Tarihi: 20.10.2015

Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/2460 Esas 2015/4110 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ünye Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, bilişim sistemleri aracılığıyla banka veya kredi kurumlarını dolandırmak suçundan yargılanmıştır. Mahkeme, yapılan duruşmalar ve incelenen deliller sonucunda, sanığın koşullu salıverilene kadar hak yoksunluğuna çarptırılmasına hükmetmiştir. Ancak, mahkeme bu hükmü verirken, koşullu salıverilenlerin kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet kayyımlık haklarının koşullu salıverilene kadar uygulanabileceği durumunu göz önünde bulundurmamıştır. Bu nedenle, mahkemenin verdiği kararda bir düzeltme yapılarak, sanığın bu haklarına koşullu salıverilene kadar sahip olduğu belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendi ve 3. fıkrası, 5320 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8. maddesi ve 1412 Sayılı Koşullu Salıverilme ve Yardım Toplama Kanunu'nun 322. maddesi kararda yer almaktadır.

21. Ceza Dairesi 2015/2460 E. , 2015/4110 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 11 - 2011/354676
MAHKEMESİ : Ünye Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16/06/2011
NUMARASI : 2010/306 (E) ve 2011/139 (K)
SUÇ : Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanığın, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine;
Ancak:
5237 Sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun, aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilen hükümlünün kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı ise de; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 Sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 Sayılı Yasanın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak, yerine, “53. maddenin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkranın diğer bentlerinde yazılı haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” denilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.