Mahkemesi :İş Mahkemesi
No : 2012/906-2013/648


Dava, Alman rant sigortasına giriş olan 18 yaşın ikmal edildiği 07.01.1972 tarihinin Türkiye’de sigorta başlangıcı olarak belirlenmesi ve borçlanmanın 5510 sayılı Yasanın 4/1-a madde kapsamında geçerliliği istemine ilişkindir.

Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Hükmün, davacı ile davalı Kurum vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalı Kurum vekilinin ise, sair temyiz itirazlarının reddine.
Yurtiçi sigortalılık kayıt ve tescili bulunmayan, 15.02.2011 günlü borçlanma talebi ve 08.06.2011 günlü ödemeyle Almanya’da geçen 28.02.1990-25.01.2011 tarihleri arası 7.201 gün ev Kadınlığı süresini 3201 sayılı Yasa kapsamında ve 5510 sayılı Yasanın 4/1-b maddesinde öngörülen sigortalılık niteliğinde borçlanan davacıya, 23.06.2011 günlü tahsis talebi üzerine, anılan borçlanma süresi üzerinden 01.07.2011 tarihinden itibaren 4/1-b kapsamında yaşlılık aylığı bağlandığı anlaşılmaktadır.
Davacı, Alman rant sigortasına giriş olduğundan bahisle 18 yaşın ikmal edildiği 07.01.1972 tarihinin Türkiye’de sigorta başlangıcı olarak belirlenmesini ve 3201 sayılı Yasa kapsamındaki borçlanmanın 5510 sayılı Yasanın 4/1-a maddesinde öngörülen sigortalılık niteliğinde olduğunun tespitini istemiş; Mahkemece, sigorta başlangıcına ilişkin davacı isteminin kabulüne karar verilirken, borçlanmanın 4/1-a kapsamında sayılmasına ilişkin istemin ise, reddine karar verilmiştir.
a)Yurtiçi sigortalılık kaydı bulunmayan, 15.02.2011 günlü borçlanma talebi ve ödemeyle Almanya’da geçen 7.201 gün ev kadınlığı süresinin 3201 sayılı Yasa kapsamında ve 5510 sayılı Yasanın 4/1-b maddesinde öngörülen sigortalılık niteliğinde borçlanılmasına ilişkin kurum işlemi yerinde olmakla, borçlanmanın 5510 sayılı Yasanın 4/1-a kapsamında geçerliliğine ilişkin davacı isteminin reddine dair mahkeme kararı yerindedir.
b)Mahkemenin, sigorta başlangıcına ilişkin tespit hükmüne gelince; 23.06.2011 günlü tahsis başvurusu üzerine, Almanya’da geçen ve 4/1-b madde kapsamında borçlanılan 7.201 günlük ev kadınlığı süresi gözetilmek suretiyle 01.07.2011 tarihinden itibaren ve aynı sigortalılık niteliğinde olmak üzere yaşlılık aylığının bağlanmış olması, giderek, rant sigortasına giriş olan ve Türkiye’de 5510 sayılı Yasanın 4/1-b maddesinde öngörülen sigortalılığa giriş niteliğinde bulunan 18 yaşın ikmal edildiği 07.01.1972 tarihinin sigorta başlangıcı olarak tespitinin, anılan başlangıç tarihinin bağlanan yaşlılık aylığında herhangi bir etkisinin bulunmaması karşısında, hukuki yararın bulunduğundan bahsetmek mümkün değildir. Bu nedenle davanın tümüyle reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde kısmen kabulüne karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.

Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.

SONUÇ: 1-Hükmün 1 no’lu bendinin tamamen silinerek yerine “1-Davacının hukuki yararı bulunmadığından, rant sigortasına girişin Türkiye’de sigorta başlangıcı sayılmasına ilişkin isteminin reddine” sözlerinin yazılmasına,

2-Hükmün 3 no’lu bendinin tamamen silinerek yerine “Davanın reddi nedeniyle, kendini vekille temsil eden davalı Kurum için 1.320,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine” sözlerinin yazılmasına,

3-Hükmün 4 no’lu bendinin tamamen silinerek hüküm fıkrasından çıkarılmasına,

4-Hükmün 5 no’lu bendinin tamamen silinerek yerine “Peşin alınan harcın, maktu red harcına mahsubuyla bu konuda ayrıca hüküm kurulmasına yer olmadığına” sözlerinin yazılmasına,
3-Hükmün 6 no’lu bendinin tamamen silinerek yerine “Davacı tarafından yapılan yargılama giderinin kendi üzerinde bırakılmasına” sözlerinin yazılmasına ve kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 20.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.