Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/29330 Esas 2015/31451 Karar Sayılı İlamı

Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : Kayseri 4. İş Mahkemesi
TARİHİ : 10/04/2014
NUMARASI : 2013/356-2014/264


DAVA : Davacı, fazla çalışma ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin fazla çalışma ücreti alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Somut uyuşmazlıkta, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının haftanın iki günü 08:00-18:00 saatleri arasında, haftanın üç günü 08:00-21:00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilerek, ara dinlenme sürelerinin de düşümüyle haftalık yedibuçuk saat üzerinden fazla çalışma ücreti alacağı hesaplanmıştır. Ne var ki, dava dışı K... Ltd. Şti."nin 05.11.2013 tarihli cevabi yazısında, işyerinde personel servisi hizmetinin sabah 07:00-08:00 ve akşam 18:00-19:00 saatlerinde olduğu bildirilmiş olup, mahkemece bu cevabi yazı üzerinde durulmaması hatalı olmuştur. Anılan sebeple, tanık beyanları ile söz konusu yazı içeriği arasındaki çelişki, tanıkların bilgi ve görgülerine yeniden başvurularak giderilmeli, neticeye göre saat 19:00"dan sonra çalışma olup olmadığı bakımından dosya kapsamı değerlendirmeye tabi tutularak bir sonuca gidilmelidir.
Diğer taraftan, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, yıllık izinde geçen sürelerin fazla çalışma ücreti hesaplamasından dışlanmaması hatalıdır. Ayrıca, hesaplamada, geçmiş dönemlerdeki ücret miktarlarının, dosyada mevcut olan ilgili döneme ilişkin ücret bordroları esas alınarak tespit edilmesi gerekirken, son ücretin asgari ücrete oranı yapılarak sonuca gidilmesi de hatalı olmuştur. Dosyaya sunulan ücret bordroları esas alınarak, geçmiş dönem ücretleri belirlenmeli, ancak ilgili dönemdeki ücret miktarının, mevcut bilirkişi raporundaki hesaplamada esas alınan ücret miktarından yüksek olduğunun anlaşılması halinde, usulü kazanılmış hak ilkesi gözden kaçırılmamalıdır.
Davalının ünvanının T.. A.. olmasına rağmen, gerekçeli karar başlığında, davalı tarafın “.... Bank” şeklinde yazılmış olması bir diğer hatalı yöndür.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.