Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/240 Esas 2019/7996 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/240
Karar No: 2019/7996
Karar Tarihi: 23.05.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/240 Esas 2019/7996 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından suçlu bulunarak cezalandırılmıştır. Mala zarar verme suçundan verilen adli para cezası, doğrudan hükmolunan cezalardan olduğu için temyiz edilemez. Hırsızlık suçundan ise usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı için hüküm onanmıştır. Ancak, önceki hükümde vekalet ücretine hükmedildiği için lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderleri ve vekalet ücreti sanığa yükletilememiştir. Bu nedenle hüküm tebliğnameye aykırı olarak bozulmuş ve yeniden düzenlenmiştir.
- 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'un geçici 2. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi

17. Ceza Dairesi 2019/240 E. , 2019/7996 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanık ...’ın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Önceki hüküm sanık tarafından temyiz edilmiş olduğundan ve önceki hükümde katılan lehine vekalet ücretine hükmedilmiş olduğu anlaşıldığından lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin ve vekalet ücretinin sanığa yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından vekalet ücreti ve yargılama giderine ilişkin kısım çıkarılarak "Sanık hakkında bozma sonrası yapılan yargılama gideri düşüldükten sonra bozma öncesi yapılan ve sanığın payına düşen 29,00TL yargılama giderinin sanıktan tahsiline,’ ve ‘1500,00 TL vekalet ücretinin sanıklardan eşit olarak tahsiline’ cümleleri yazılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.