Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/4205 Esas 2018/3440 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1)Sanık ... müdafiisi ile katılan ... vekilinin sanık ... hakkında tefecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Yüklenen suçu bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda birden fazla işlediği kabul edilen sanık hakkında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanmaması,
2)Katılan ... vekiliyle ... vekillerinin sanık ... hakkında tefecilik suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz istemlerinin incelemesine gelince;
Katılanın, sanık ..."den faizle 6.000 TL para aldığını, sonrasında paraya sıkışınca bir kez daha para istediğini, sanığın da arkadaşı İbrahim"den alıp vereceğini söyleyerek 12.000 TL para verdiğini, faizleri ödeyemeyince sanıkların birlikte evine gelerek borcunu ödemesi ya da evini devretmesi konusunda kendisini tehdit ettiklerini, katılanın noterde evinin satılması için sanık ..."ye vekaletname verdiğini ve sanığın eşinin üzerine tescil edildiğini beyan etmesi, tapunun iptal edilmesi için açılan davanın halen Mersin 3. Asliye Hukuk Mahkemesi"nde derdest olması, tanık Bahri Dağ"ın sanık ..."in tefecilik yaptığı hususunda katılanı destekler mahiyetteki anlatımı ile tüm dosya kapsamından; sanıkların

fikir ve eylem birliği içerisinde hareket ettiğinin anlaşılması karşısında, sanık ... yönünden de tefecilik suçunun tüm unsurları ile oluştuğu gözetilmeden atılı suçtan mahkumiyeti yerine, dosya kapsamı ve oluşa uygun düşmeyen gerekçelerle yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafii, katılan ... vekili ve katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,08/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.