Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/4614 Esas 2019/6841 Karar Sayılı İlamı

20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/4614
Karar No: 2019/6841
Karar Tarihi: 21.11.2019

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/4614 Esas 2019/6841 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kısıtlı hakkında açılan davada, farklı bölge adliye mahkemelerince karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verildiğinden dolayı dosyanın son karar bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra verildiğini ifade etmektedir. Mahkeme, dosyadaki belgeleri inceledikten sonra kısıtlının MERNİS adresinin değiştiği için yetkisizlik kararı verildiğini belirtmektedir. Kararın sonunda Türk Medenî Kanununun 411. maddesine göre vesayet işlerinde yetkinin küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine ait olduğu, yerleşim yeri değişikliği halinde yetkinin yeni vesayet dairelerine geçeceği ve kısıtlamanın yeni yerleşim yerinde ilan edileceği belirtilmektedir. Ayrıca, TMK'nın 412. maddesi uyarınca, vesayet makamının izni olmadan vesayet altındaki kişi yerleşim yerini değiştiremeyeceği ifade edilmektedir. Karara göre, kısıtlının yerleşim yeri değişikliği konusunda verilmiş bir izin kararı olmadığından, vasinin talebiyle ilgili karar vermek için ilgili mahkemenin yetkili olacağı belirtilmektedir.
Kanun Maddeleri: Türk Medenî Kanunu 411. madde, 19/1. madde ve 412. madde.

20. Hukuk Dairesi 2019/4614 E. , 2019/6841 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Kısıtlı hakkında veesayet hukukuna ilişkin olarak açılan davada.... Mahkemelerince ayrı ayrı yetkisizlik kararı verilmesi nedeni ile dosyada son karar bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra verilmiş ise de iki farklı bölge adliye mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verildiğinden ve 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince bölge adliye mahkemeleri hukuk dairelerinin görevi yargı çevresi içerisinde bulunan adlî yargı ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek olduğundan yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Kısıtlı ..., ....Mahkemesinin 21.04.2014 tarih ve 2014/170 E. - 2014/218 K. sayılı kararı ile TMK"nın 405. maddesi gereğince kısıtlanmış ve kendisine ... vasi olarak atanmıştır.
Vasi, 29.03.2019 havale tarihli dilekçesi ile vasilik süresinin uzatılmasını talep etmiştir.
....Mahkemesince 15.04.2019 tarihli ek karar ile kısıtlının MERNİS adresinin “...” olduğu gerekçesiyle mahkemenin yetkisizliğine karar verilmiştir.
....Mahkemesince, kısıtlının yerleşim yerini değiştirmesine ilişkin usulünce verilmiş bir izin kararı olmadığından bahisle mahkemenin yetkisizliğine karar verilmiştir.
Türk Medenî Kanununun 411. maddesine göre, “Vesayet işlerinde yetki, küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir." Aynı Kanunun 19/1. maddesi uyarınca “Yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir.” TMK"nın 412. maddesinde ise "Vesayet makamının izni olmadıkça vesayet altındaki kişi yerleşim yerini değiştiremez. Yerleşim yerinin değişmesi hâlinde yetki, yeni vesayet dairelerine geçer. Bu takdirde kısıtlama yeni yerleşim yerinde ilân olunur." hükmü yer almaktadır.
Dosyanın incelenmesinden, kısıtlının yerleşim yeri değişikliğine izin verilmesine ilişkin vesayet makamı olan .... Mahkemesince TMK"nın 412/1.maddesine göre verilmiş bir izin kararı olmadığından vasinin talebi ile ilgili karar vermekte S... Mahkemesi yetkilidir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince ...Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 21/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.