Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2009/1026 Esas 2009/2187 Karar Sayılı İlamı

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Borçlu hakkında yapılan takibin kesinleşmesi üzerine İş Bankası Lüleburgaz Şubesine İİK. nun 89/1.maddesi uyarınca gönderilen 28.09.2007 tarihli 1.haciz ihbarı ile borçlunun hesabı üzerine haciz konulduğu, adı geçen vekilinin ise haciz konulan hesabın işçi olan müvekkilinin maaşlarının işvereni tarafından yatırıldığı hesap olduğu ve ¼’ten fazlasının haczedilemeyeceği nedeniyle icra mahkemesine başvurduğu görülmüştür.
4875 Sayılı Kanunun 35. maddesine göre, işçilerin aylık ücretlerinin dörtte birinden fazlası haczedilemez. İkramiye, toplu sözleşme farkı ve nema da ücretten sayılacağından onların da aynı koşullarda haczini engelleyen bir yasa hükmü yoktur.
Somut olayda borçlunun işçi olup, haciz konulan hesabın maaş hesabı olduğu ve hesapta haczedilen paranın maaş, avans ve vergi iadesinden oluştuğu İş Bankası Lüleburgaz Şubesinin 27.05.2008 tarihli ve borçlu işvereninin 01.11.2007 tarihli yazılarından anlaşılmaktadır.
Hesapta haczedilen ikramiye, avans ve vergi iadesi ödemeleri de ücretten sayılacağından onların da 4875 Sayılı Kanunun 35. maddesi koşullarında haczi mümkündür.
Bu durumda adı geçen Yasa maddesi uyarınca haciz konulan banka hesabında bulunan paraların ¼’ü haczedilebileceğine göre Mahkemece şikayetin kabulü ile ¼’ ü aşan kısım yönünden haczin kaldırılmasına karar verilmesi gerekirken İİK. nun 83.maddesine dayalı olarak infazda tereddüt yaratacak şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 10.02.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.