MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Beraat, ceza verilmekten vazgeçilmesi

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1-Sanık ..."nın tehdit eylemine, yükletilen suça ve beraat kararına yönelik, katılan ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan ceza verilmesinden vazgeçilmesine dair hükme yönelik temyize gelince,
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir,
Ancak;
Haksız fiile tepki olarak işlenen hakaret suçu nedeniyle, Ceza Muhakemesi Kanununun 223/4-c maddesi uyarınca "ceza verilmesine yer olmadığı" kararı verilmesi gerekirken, ceza verilmesinden vazgeçilmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve katılan ... vekilinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, "TCK"nın 129/1. maddesi gereğince ceza verilmesinden vazgeçilmesine" ibaresinin "TCK"nın 129/1. madde ve fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına" biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hüküm, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 21/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi. Başkan