4. Hukuk Dairesi 2019/2440 E. , 2019/4690 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı ..."a velayeten ...ekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 08/04/2003 gününde verilen dilekçe ile haksız fiil nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davalı ..."e yönelik açılan dava yönünden mahkemenin görevsizliğine, davalılar ... ve ..."e yönelik davanın kabulüne dair verilen 14/05/2015 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı ... vekili ve davalı ... tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı ..."in bütün temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının temyiz itirazlarına gelince;
Dava, kasten yaralama nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davalı ..."e yönelik açılan dava yönünden mahkemenin görevsizliğine, davalılar ... ve ..."e yönelik davanın kabulüne karar verilmiş; karar, davacı vekili ve davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; müvekkilinin okul çıkışında davalılardan ... ve ... tarafından bıçakla yaralandığını, davalılardan ...’in de davalı ...’in babası olması nedeniyle Türk Medeni Kanunu’nun 369. maddesi uyarınca aile başkanı olması nedeniyle diğer iki davalı ile birlikte sorumlu olduğunu belirterek, davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsil edilmek üzere maddi ve manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalı ... cevap dilekçesinde davanın reddi gerektiğini savunmuş olup, diğer davalılarca cevap dilekçesi verilmemiştir.
Mahkemece, davalı ..."e yönelik açılan dava yönünden aile mahkemesinin görevli olduğu gerekçesiyle mahkemenin görevsizliğine, davalılar ... ve ..."e yönelik açılan davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından; davacının 08/04/2003 tarihli dava dilekçesinde hükmedilecek olan maddi ve manevi tazminata olay tarihi itibariyle yasal faiz işletilmesini talep ettiği, 19/02/2014 tarihli ıslah dilekçesinde ise maddi tazminat istemini artırdığı ancak faiz talebinde
bulunmadığı, bu nedenle mahkemece yalnızca dava dilekçesi ile talep edilen miktar hakkında olay tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesine karar verildiği, davacının ıslah dilekçesi ile artırdığı ve mahkemece kabul edilen kısım hakkında ise faize hükmedilmediği anlaşılmıştır.
24/05/2019 tarih ve E:2017/8 K:2019/3 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu kararı ile “Bir miktar para alacağının faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesinin talep edildiği kısmî davada, dava konusu miktarın kısmî ıslahla faiz talebi belirtilmeksizin arttırılması halinde, arttırılan miktar bakımından dava dilekçesindeki faiz talebine bağlı olarak faize hükmedileceği" yönünde karar verilmiş olup, böylece ıslahta sadece miktarın arttırılması yeterli olup, dava dilekçesindeki faiz istemi ıslahı da kapsayacağından, davacının ıslah dilekçesinde faiz talebi olmadığı gerekçesiyle ıslah ile artırılan alacak miktarlarının faizsiz olarak hüküm altına alınması hatalı olup kararın bozulması gerekirse de belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasası"nın 438/7 maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenle, hüküm fıkrasının 2. bendinde yer alan "tazminatın (1.000,00 TL manevi tazminata ve 14.000,00 TL maddi" söz dizisinin çıkarılmasına, davalı ...’in temyiz itirazlarının (1) nolu bentte gösterilen nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının davalı ..."e yükletilmesine, davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 16/10/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.