Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/4704 Esas 2019/6836 Karar Sayılı İlamı

20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/4704
Karar No: 2019/6836
Karar Tarihi: 21.11.2019

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/4704 Esas 2019/6836 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kısıtlanmış aday hakkında açılan vesayet davasında, farklı bölge adliyeleri tarafından karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verildiğini belirtiyor. Kanuna göre, bölge adliyelerinin hukuk daireleri, yargı çevresindeki ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmekle görevlidir. Dosyadaki belgeler incelendiğinde, hükümlünün yaşadığı yerin belirlenmesi gerektiği sonucuna varıldı. Türk Medenî Kanununun 411. maddesi uyarınca, vesayet işlerinde yetki küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir. Aynı kanunun 19/1. maddesi uyarınca yerleşim yeri, bir kişinin sürekli kalmayı niyet ettiği yerdir. Hükümlünün vasi atanması talep dilekçesinde belirttiği son yerleşim yeri olan \"...\", uyuşmazlığın çözümlenmesi için ilgili mahkeme olarak belirlendi. 6100 sayılı HMK'nın 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince, karar oybirliğiyle verildi.

20. Hukuk Dairesi 2019/4704 E. , 2019/6836 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Kısıtlı adayı hakkında vesayet hukukuna ilişkin olarak açılan davada ..... Mahkemelerince ayrı ayrı yetkisizlik kararı verilmesi nedeni ile dosyada son karar bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra verilmiş ise de iki farklı bölge adliye mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verildiğinden ve 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince bölge adliye mahkemeleri hukuk dairelerinin görevinin yargı çevresi içerisinde bulunan adlî yargı ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek olduğundan yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, 4721 sayılı TMK"nın 407. maddesi uyarınca hükümlüye vasi atanmasına ilişkindir.
..... Mahkemesince hükümlünün MERNİS adresinin “.....” olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
Dinar Sulh Hukuk Mahkemesince hükümlünün MERNİS adresinin ceza infaz kurumuna ait olduğu, hükümlünün cezaevine girmeden önceki adresinin “......” olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
Türk Medenî Kanununun 411. maddesine göre, "Vesayet işlerinde yetki, küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir." Aynı Kanunun 19/1. maddesi uyarınca “Yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir.”
Hükümlünün vasi atanması talep dilekçesinde cezaevine girmeden önceki son yerleşim yeri adresini “.....” olarak beyan ettiği anlaşıldığından uyuşmazlığın ......Mahkemesinde çözümlenmesi gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince ....Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 21/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.