Ölüme sebebiyet verecek şekilde kasten yaralama - nitelikli yağma - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/1034 Esas 2019/3823 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1034
Karar No: 2019/3823
Karar Tarihi: 18.09.2019

Ölüme sebebiyet verecek şekilde kasten yaralama - nitelikli yağma - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/1034 Esas 2019/3823 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi'nin verdiği 2019/1034 E. ve 2019/3823 K. sayılı kararda, hükümlüye ölüme sebebiyet verecek şekilde kasten yaralama ve nitelikli yağma suçlarından TCK'nin 86/1, 87/4-1, 62, 53. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası verildiği belirtilmektedir. Ancak Yargıtay 1. Ceza Dairesi, yeniden duruşma yapılarak verilen hükümlerde isabetsizlik görülmediği ancak gerekçesiz bırakılan hükümlerin bozulması gerektiğine karar vermiştir. Ayrıca Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin bazı bölümlerini iptal etmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmaktadır.
Kanun Maddeleri: TCK'nin 86/1, 87/4-1, 62, 53. maddeleri; 765 sayılı TCK'nin 452/2, 59 ve 497/1, 59. maddeleri; 5271 sayılı Yargılama Yasasının 230. maddesi; 5237 sayılı Türk Ceza Yasası'nın 7/2; 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi.

1. Ceza Dairesi 2019/1034 E. , 2019/3823 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Ölüme sebebiyet verecek şekilde kasten yaralama, nitelikli yağma
HÜKÜM : Uyarlama sonucu;
TCK"nin 86/1, 87/4-1, 62, 53. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası,

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hükümlü ... hakkında; 765 sayılı TCK.nin 452/2, 59 ve 497/1, 59. maddeleri gereğince kurulup Yargıtay 1. Ceza Dairesince ONANMAK suretiyle kesinleşen hükümlerden sonra yürülüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Yasasının 7/2 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi gereğince yeniden duruşma açılarak yapılan uyarlama sonucu verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden hükümlü müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
a) Dairemizcede benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.06.2008 tarih 2008/1-89-158 sayılı kararında açıklandığı üzere; uyarlama yargılaması sonucu kurulacak mahkumiyet hükmünün gerekçesinde, 5271 sayılı Yargılama Yasasının 230. maddesine uygun olarak, suç oluşturduğu kabul edilen eylemin gösterilmesi ve bunun nitelendirilmesinin yapılması gerektiği gözetilmeksizin, Anayasanın 141, 5271 sayılı CMK.nin 34 ve 230. maddelerine aykırı olarak hükmün gerekçesiz bırakılması,
b) 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri doğrultusunda sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Usul ve yasaya aykırı olup, hükümlü müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 18/09/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.