MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM :07/10/2015 tarihli karar ile hükümlülük, müsadere; 30/11/2016 tarihli ek karar ile temyiz talebinin reddine; 27/12/2016 tarihli ek karar ile yargılama yenilenmesine yönelik talebin reddine

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığın 21.11.2016 tarihli temyiz dilekçesi eski hale getirme ve temyiz talebinde bulunduğu, mahkeme tarafından temyiz isteminin reddine karar verilmiş ise de, temyiz talebi ile birlikte yapılan eski hale getirme istemi 5271 sayılı CMK’nun 42/1. maddesi gereğince Yargıtayca karara bağlanacağından bu konuda verilen ek kararlar kaldırılarak; sanığın yokluğunda verilen kararın, dosya kapsamına göre sanığın bilinen en son adresi olan ve yargılama aşamasında bildirilen adresine tebliğ edilmesi, bu adrese çıkartılacak tebligatın bila-tebliğ iade edilmesi halinde ise 6099 sayılı Yasa ile değişik 7201 sayılı Yasanın 21/2. maddesi uyarınca MERNİS adresine tebligat yapılması gerekirken, gıyabi kararın doğrudan MERNİS adresine 7201 sayılı Yasanın 21/2. maddesi uyarınca tebliği usulsüz olduğundan sanığın temyizi öğrenme üzerine süresinde kabul edilerek 07.10.2015 tarihli asıl hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10. madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22 ve 5/2. maddeleri somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre ise;
1. Sanık hakkında birleştirilmesine karar verilen Bakırköy 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/663 Esas sayılı dosyasında suç tarihinin 02.06.2013, iddianame düzenleme tarihinin ise 10.06.2013 olduğu ve hukuki kesinti oluştuktan sonra temyize konu asıl dosyadaki 04.06.2014 tarihli suçun işlendiği gözetilerek, 02.06.2013 tarihli eylemin hukuki kesinti nedeniyle ayrı bir suç oluşturması karşısında sanık hakkında uygulama koşulları bulunmayan 5237 sayılı TCK"nun 43. maddesinin tatbiki suretiyle yazılı şekilde eksik ceza tayini,
2. Sanığın eyleminin suç tarihinde yürürlükte bulunan 5607 sayılı Yasanın 6455 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi kapsamındaki suçu oluşturduğu gözetilmeksizin, hükmün gerekçe kısmında fiilin hem 5607 sayılı Yasanın 3/10. maddesinde hem de aynı Yasanın 3/18. maddesinde yazılı iki ayrı suçu oluşturduğunun ve TCK"nun 44. maddesi uyarınca en ağır cezayı içeren yazılı maddeler gereğince mahkumiyete karar verildiğinin belirtilmesi,
3. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4. Suça konu eşyanın 5607 sayılı Kanunun 13/1. maddesi delaletiyle 5237 sayılı TCK’nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken 5271 sayılı CMK"nun 232/6. maddesine aykırı olarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca cezada kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 22.11.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.