Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2459 Esas 2020/407 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2459
Karar No: 2020/407
Karar Tarihi: 13.01.2020

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2459 Esas 2020/407 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, annesine ait aracı kullanırken arkadaşlarıyla birlikte seyahat ederken, yoldan geçen bir köpeğe çarpmamak için direksiyonu kırınca araç takla atarak şarampole yuvarlanmıştır. Olayda, araçta bulunan kişilerden biri hayatını kaybetmiştir. Sanık, suçsuz olduğunu savunmuşsa da, mahkeme taksirle öldürme suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, sanığın psikolojik rahatsızlık yaşadığı düşünülerek kanunun 50/4 ve devamı maddeleri uyarınca cezası uygulanmamıştır. Ayrıca, sürücü belgesinin geri alınması cezası, suçun ağırlığına göre adaletli bir şekilde belirlenmemiştir. Karar, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca bozulmuştur.
Kanun maddeleri açıklamaları:
- TCK'nın 85/1: Taksirle öldürme suçunun cezai yaptırımını belirleyen kanun maddesi.
- TCK'nın 53/6: Meslek ya da sanatın gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçlarda verilebilecek cezaları belirleyen kanun maddesi.
- TCK'nın 50/4 ve devamı: Sanık için cezanın uygulanmaması kararını verme sebeplerini belirleyen kanun maddesi.
- 5237 sayılı

12. Ceza Dairesi 2019/2459 E. , 2020/407 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 53/6 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, eksik inceleme ile karar verildiğine, sanığın beraat etmesi gerektiğine, mahalli Cumhuriyet savcısının, sanığa fazla ceza verildiğine yönelik temyiz itirazlarının reddine; ancak;
1-Olay günü, sanığın yönetiminde olan ve annesi ..."a ait araçla yanında arkadaşı olan aracın arka koltuğunda seyahat eden ... ile Kütahya ilinden Eskişehir iline seyir halinde iken Eskişehir iline gelmeden 8 km kala sanığın beyanına göre yola çıkan köpeğe çarpmamak için direksiyonu kırması sonucu aracın direksiyon hakimiyetini bir şekilde kaybederek yolun sağına doğru araçla takla atarak şarampole yuvarlandıkları, aracında yolcu olarak bulunan ..."ın travmatik beyin kanaması sonucu öldüğü olayda, herhangi bir suçtan sabıkası bulunmayan ve lehe hüküm talebinde bulunan sanığın tüm aşamalarda olaydan ölenin arkadaşı olması nedeniyle derin üzüntü duyduğunu psikolojik rahatsızlık yaşadığını beyan ettiği dikkate alındığında bu nedenle olaydan dolayı pişman olmadığı ve üzülmediği şeklindeki dosya kapsamıyla bağdaşmayan gerekçelerle TCK‘nın 50/4 ve devamı Yasa hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2-5237 sayılı TCK"nın 53/6. maddesinde, belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkûmiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceği düzenlenmiş olup, aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca tayin olunacak güvenlik tedbirinin süresinin, fiilin ağırlığı ile orantılı, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun olacak şekilde belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, sürücü belgesinin asgari hadden çok fazla uzaklaşmak suretiyle 3 yıl süre ile geri alınmasına karar verilmesi
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA; 13.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.