Hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından sanık ... hakkında yapılan duruşma sonunda; mahkumiyetine ilişkin Milas 2. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 21.06.2012 tarih 2011/161 Esas ve 2012/606 Karar sayılı hükmün sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 13. Ceza Dairesi’nin 15.11.2017 tarih ve 2017/12825 karar sayılı ilamı ile sanığın temyiz isteminin süreden reddi kararı ile Milas 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.03.2018 tarihli ek kararın temyizi üzerine Yargıtay 13. Ceza Dairesi’nin 17.12.2018 tarih ve 2018/18295 karar sayılı ilamlarına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 03.04.2019 tarih ve 2019/29453 sayılı yazısı ile verilen kararların kaldırılması ve sanığın temyizinin süresinde olması nedeniyle sanık hakkında esasa ilişkin temyiz incelemesi yapılması yönünde karar düzeltme talebinde bulunulması üzerine dosya Daireye gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:
TÜRK MİLLETİ ADINA
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 03.04.2019 tarih ve 2019/29453 sayılı karar düzeltme istemi yerinde görülmüş olduğundan Dairemizin 15.11.2017 tarih ve 2017/12825 karar sayılı red kararı ile 17.12.2018 tarih ve 2018/18295 karar sayılı ilamlarının kaldırılarak yeniden yapılan incelemede;
Sanığın yokluğunda verilen kararın 10.08.2012 tarihinde sanığın adresine "Muhatap çarşıya gittiğinden birlikte sakin ablası ... imzasına" tebliğ edildiğine dair tebligat parçasına şerh düşüldüğü, sanığın temyiz dilekçesine ekli göndermiş olduğu 23.07.2009 tarihli... Devlet Hastanesi Özürlü Sağlık Kurulu raporuna göre %50 özürlü olduğunun bildirildiği, tebligatın usulsüz olduğu, sanığın öğrenme üzerine yaptığı 09.09.2015 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu, sanığın temyiz isteğinin reddine dair 21.03.2018 tarihli ek kararı yok hükmünde kabul edilerek yapılan incelemede;
I-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ...’nin temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Birden fazla kişi ile birlikte konut dokunulmazlığını ihlal eden sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesi gereğince verilen cezada artırım yapılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nin temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza bakımından sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 29.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.