İhbarname No : KYB - 2018/79009
Mala zarar verme suçundan sanıklar...in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 2.000,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Gaziantep 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.03.2013 tarihli ve 2012/107 esas, 2013/319 sayılı kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre; sanıklar hakkında mala zarar verme suçu ile birlikte konut dokunulmazlığının ihlâli ve nitelikli hırsızlık suçları yönünden de mahkûmiyet kararı verilmesi üzerine, kararın sanıklar tarafından temyiz edildiği, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 12.10.2016 tarihli ve 2014/30361 esas, 2016/13665 karar sayılı ilâmı ile mala zarar verme suçundan verilen hükme yönelik temyiz talebinin, adlî para cezasının miktarı itibariyle kararın kesin olması nedeniyle reddine, hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlâl suçları açısından verilen hükmün ise; “... suçu işlediklerine dair mahkûmiyetlerine yeterli, her türlü şüpheden uzak, hukuka uygun, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden beraatleri yerine yazılı şekilde mahkûmiyetlerine karar verilmesi bozmayı gerektirmiş ...” şeklindeki gerekçe ile bozulmasını müteakip, Gaziantep 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.12.2017 tarihli ve 2016/778 esas, 2017/637 sayılı kararı ile yüklenen suçların sanıkların hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlâl suçlarını işlendiğinin sabit olmadığı gerekçesiyle ayrı ayrı beraatlerine karar verildiğinin anlaşılması karşısında, hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçları ile birlikte işlendiği iddia edilen mala zarar verme suçu açısından da sanıkların beraatine karar verilmesi yerine, yazılı şekilde mahkûmiyet hükmü kurulmasında isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 24.09.2018 gün ve 2018-9021 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02.10.2018 gün ve KYB/2018-79009 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Hükümlüler hakkında nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasında mahkemece yapılan yargılama neticesinde her üç suçtan mahkumiyet kararı verildiği, hükümlülerin temyiz talebi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 12.10.2016 gün ve 2014/30361 esas, 2016/13665
karar sayılı ilamı ile, mala zarar verme suçuna ilişkin temyiz başvurusunun hükmolunan adli para cezasının miktar itibariyle kesin olması nedeniyle reddine; nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarının ise hükümlüler tarafından işlendiğine dair kesin ve inandırıcı delil bulunmaması nedeniyle beraatlarına karar verilmesi gerektiğinden bahisle kararın bozulduğu, bozma üzerine yerel mahkemece hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından hükümlülerin beraatlarına karar verildiği ve bu kararların kesinleştiğinin anlaşılması karşısında; hükümlülerin beraat ettikleri suçlarla birlikte işlediği kabul edilen mala zarar verme suçundan da beraat etmeleri gerektiğinden,
Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen ihbarname içeriği bu nedenle yerinde görüldüğünden, Gaziantep 9. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 21.03.2013 gün ve 2012/107 esas, 2013/319 sayılı kararının 5271 sayılı CMK.nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, yüklenen fiilin hükümlüler tarafından işlendiğinin sabit olmaması nedeniyle hükümlülerin mala zarar verme suçundan CMK.nın 223/2-e maddesi uyarınca ayrı ayrı beraatlerine hükmedilen cezaların infaz edilmemesine, dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.05.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.