2918 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/10600 Esas 2020/353 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 2918 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Sanığın adli sicil kaydına göre; 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi uyarınca daha ağır cezayı içeren İzmir 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/40 Esas ve 2013/390 sayılı kararı ile görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen ve 10.09.2013 tarihinde kesinleşen 6 ay 7 gün hapis cezasına ilişkin ilamın tekerrüre esas alınması gerekirken, daha az cezayı içeren İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 2009/29 Esas, 2010/285 sayılı kararı ile verilen 3 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 322. maddesi uyarınca, hükümden 5237 sayılı TCK’nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine "Sanığın İzmir 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/40 Esas ve 2013/390 sayılı kararı ile görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen ve 10.09.2013 tarihinde kesinleşen 6 ay 7 gün hapis cezasına ilişkin ilam uyarınca mükerrir olduğu anlaşıldığından 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi uyarınca cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra sanık hakkında denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına,"" ibaresi yazılmasına, tekerrür uygulaması nedeniyle şartlı tahliye süresi bakımından 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nin 326/son maddesi uyarınca, sanık hakkında İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 2009/29 Esas, 2010/285 sayılı kararı ile verilen 3 ay hapis cezası dikkate alınmak suretiyle sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün, tebliğnameye uygun olarak, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.