Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4665 Esas 2020/403 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4665
Karar No: 2020/403
Karar Tarihi: 13.01.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4665 Esas 2020/403 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçundan mahkum edildi. Katılan vekilinin temyiz talebi reddedildi. Sanık hakkında bilinçli taksir yokken, asli kusuru bulunduğu tespit edildi. TCK'nın 22/3 maddesi uygulandı ve ceza tayini yapıldı. Hüküm, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince isteme uygun bir şekilde bozuldu. Kanun maddeleri: TCK'nın 89/4, 22/3, 62 ve 53/6 maddeleri.
12. Ceza Dairesi         2019/4665 E.  ,  2020/403 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : TCK’nın 89/4, 22/3, 62 ve 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    1-Katılan vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
    Katılanın yüzüne karşı 24/03/2016 tarihinde tefhim olunan kararın 1412 sayılı CMUK 310. maddesi gereğince 31/04/2016 tarihine kadar temyiz edilmesi gerekirken, 15/04/2016 tarihinde temyiz edildiği, hüküm tarihi itibariyle temyiz isteminin süresinde olmaması nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca katılan vekilinin temyiz isteminin isteme uygun REDDİNE,
    2-Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin ceza miktarına, sanık müdafinin, sanığın kusurunun olmadığına, ertelemeye ilişkin ilgili kanun maddelerinin uygulanmadığına dair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Olay günü, saat 08:00 sıralarında, meskun mahalde, 5.5 metre genişliğinde, iki şeritli, düz, kuru asfalt yolda, seyrine göre "DUR" işaret levhasının ve kaza noktasına 16 m uzaklıkta dönel kavşak levhası olan sanık sevk ve idaresindeki servis minibüsü ile Karagöz Köyü istikametinden seyirle kaza mahalli olan Çevreyolu-Karagöz Kavşağına giriş yaptığı esnada minibüsün sağ ön köşe muhtelif kısımlarına seyir istikametine göre yolun sağından Çevreyolunu takiben Sanayi Kavşağı istikametine seyir halinde olan katılan sanık ...’in sevk ve idaresindeki otomobile çarpması neticesinde sanığın aracında bulunan katılan ..."ün basit tıbbi müdahale ile giderilemez, kırığın hayat fonksiyonlarına (4). derece etkileyecek, katılan ..."in basit tıbbi müdahale ile giderilemez, vücudunda kırığı oluşacak ve hayati tehlike geçirecek, katılan ..."ın basit tıbbi müdahale ile giderilemez, kırığın hayat fonksiyonlarını (6). derece etkileyecek, katılan ..."nun basit tıbbi müdahale ile giderilemez, kırığın hayat fonksiyonlarına (4). derece etkileyecek, katılan ..."in de basit tıbbi müdahale ile giderilemez, kırığın hayat fonksiyonlarına (5). derece etkisi olacak ve hayati tehlike geçirecek şekilde, araçta bulunan beş kişinin ise basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandıkları olayda; sanığın asli kusurlu olarak katılanların yaralanmasına sebebiyet verdiği anlaşılmakla yapılan incelemede;sanık hakkında bilinçli taksir hükümlerinin uygulama koşullarının bulunmadığı anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK’nın 22/3 maddesi uygulanmak suretiyle fazla ceza tayini,
    Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA; 13/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.









    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.