Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/2916 Esas 2020/11374 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2916
Karar No: 2020/11374
Karar Tarihi: 22.10.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/2916 Esas 2020/11374 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanık mahkum edilmiştir. Ancak temyiz incelemesinde, sanığın suçsuzluğuna dair herhangi bir kesin delil bulunmadığından ve geçmişteki suç kaydının tekerrüre esas alınamayacağından dolayı hüküm bozulmuştur. Ayrıca Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesiyle ilgili kararı dikkate alınarak, hükümlünün hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (bazı bölümleri Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiştir)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58/6 maddesi
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesi (10. fıkra)

2. Ceza Dairesi 2020/2916 E. , 2020/11374 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
1- Sanığın atılı suçları işlemediği yönündeki aşamalarda değişmeyen savunmalarının aksini gösterir, sanık ..."ın souşturma aşamasında vermiş olduğu atfı cürüm niteliğindeki beyanlarından başka mahkumiyetine yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden ve atılı suçu işlediğine ilişkin delillerin nelerden ibaret olduğu denetime olanak verecek şekilde açıklanmadan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Kabule göre de;
Sanığın tekerrüre esas alınan Konya 5. Sulh Ceza Mahkemesinin 24/01/2012 gün ve 2011/577 Esas, 2012/29 Karar sayılı ilamındaki mahkûmiyetin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 18/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la yeniden düzenlenen TCK’nın 191. maddesi ile aynı Kanun’la 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası gereğince uyarlanması sonucu "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" ve koşulları gerçekleştiğinde CMK"nın 231. maddesinin 10. fıkrası uyarınca "davanın düşmesine" karar verileceğinin öngörülmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı ve suç tarihi itibariyle de adli sicil kaydında tekerrüre esas alınabilecek başkaca bir mahkumiyet kaydının bulunmadığı gözetilmeden, 5237 sayılı TCK"nın 58/6 maddesi gereğince sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve buna bağlı olarak denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 22/10/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.