Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/5361 Esas 2019/12793 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/11. maddesinde düzenlenen “Denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere aykırı davranması halinde, mahkeme hükmü açıklar. Ancak mahkeme kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanığın durumunu değerlendirerek; cezanın yarısına kadar belirleyeceği bir kısmının infaz edilmemesine ya da koşullarının varlığı halinde hükümdeki hapis cezasının ertelenmesine veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine karar vererek yeni bir mahkumiyet hükmü kurabilir.” şeklindeki hüküm karşısında, deneme süresinde yeni bir kasıtlı suç işlenmiş olması nedeniyle duruşma açılmasının amacı, oluşan yeni durum karşısında yargılamaya devam olunduğundan sanığın bir şekilde haberdar edilmesi ve bu şekilde savunma hakkının kullanılmasını sağlamaktır. Bununla birlikte, duruşmanın meşruhatlı davetiye ile usulüne uygun olarak kendisine bildirilmesine rağmen duruşmaya katılmayan sanığın önceki savunması ile yetinilerek yargılamanın bitirilebileceği anlaşılmakla; mahkemece, “usulüne uygun çağrı kağıdı tebliğine rağmen duruşmaya gelmediği takdirde, yokluğunda karar verileceği” meşruhatını içeren davetiye ile sanığın duruşmaya çağrılması gerektiği ve duruşma açılarak sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken, sanık haberdar edilmeksizin ve duruşma açılmaksızın, dosya üzerinde inceleme yapılarak hükmün tensiben açıklanması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Kabule göre de;
2) Suç tarihinde 18 yaşını doldurduğu anlaşılan sanık hakkında hüküm açıklanırken kurulan ara karar gereği “kapalı yargılamaya devam olunmasına” karar verilmesi karşısında hükmün kapalı yargılamada açıklanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 182/1. maddesine muhalefet edilmesi,
3) Sanık hakkında hüküm kurulurken temel cezanın tayinine dayanak Kanun maddesinin 5237 sayılı TCK’nin 86/1. maddesi yerine “86/1-a” maddesi olarak belirtilmesi,
4) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/8 Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle de, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 17.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.