Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2015/6756 Esas 2017/8775 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : İstihkak


Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın feragat nedeniyle reddine karar verilmiş olup hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Davacı 3.kişi vekili, 02/04/2013 tarihinde müvekkili şirket adresinde yapılan haciz işlemi sırasında bir kısım menkul malların haczedilerek muhafaza altına alındığını,haczedilen malların borçlu şirketle bir ilgisi olmayıp davacı şirkete ait olduğunu, haczin kaldırılmasına karar verilmesini istemiş,15/09/2014 günlü dilekçesinde davadan feragat ettiklerini bildirmiştir.
Davalı alacaklı vekili, davanın feragat nedeniyle reddine, kötü niyet tazminatına ve nispi vekalet ücretine hükmedilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın feragat nedeniyle reddine, işin esasına girilmediğinden davalının tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.
Hüküm, davalı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, 3. kişinin İİK’nun 96. vd maddelerine dayalı istihkak iddiasına ilişkindir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı alacaklının aşağıdaki bendin dışında kalan sair temyiz itirazlarının REDDİNE,
2- Davalı alacaklı vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Karar tarihi itibarı ile yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca hacizli malların değeri ile alacak miktarından hangisi az ise onun üzerinden hesaplanacak nispi vekâlet ücretine hükmedilmesi gerekir.
Somut olayda, takibe konu alacak miktarının, hacizli malların değerinden az veya fazla olup olmadığı konusunda araştırma yapılamamıştır. Zira, haciz tutanağında mahcuzlarla ilgili bir kıymet takdirinin yapılmadığı ve ilgili takip dosyasının başka bir dava sebebiyle Yargıtay"a gönderilmiş olması sebebiyle mahcuzlara yönelik bir kıymet takdirinin yapılmadığı görülmektedir. Bu sebeple vekalet ücretinin, dava açılırken davacı tarafından harca esas değer olarak gösterilen ve dava değeri olarak bildirilen 10.000 TL üzerinden nispi olarak hesap edilmesi gerekirken davalı taraf yararına maktu vekalet ücretine hükmedilmesi doğru görülmemiştir. Ne var ki, belirtilen bu yanlışlığın giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK’nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı alacaklı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle vekalet ücretine ilişkin davalı alacaklının temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 3 numaralı maddesindeki "500.00 TL vekalet ücretinin" ibaresinin çıkartılarak yerine "dava dilekçesinde dava değeri ve harca esas değer olarak gösterilen 10.000 TL üzerinden nispi oran üzerinden hesaplanan 1.200,00-TL vekalet ücretinin" ibaresinin yazılmak suretiyle hükmün düzeltilen bu şekli ile ONANMASINA, taraflarca İİK"nun 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın temyiz edene iadesine, 12.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.