Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm :1-Sanık ... için;TCK’nın 89/4, 50/1-a, 52/3, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet
2- Sanıklar ... ve ... için;
CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanık ...’ın mahkumiyetine, sanıklar ... ve ...’in beraatlerine, ilişkin hükümler, sanık ... müdafii ile katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanık ...’ın Erdemli ilçesi TEDAŞ başteknisyen işyeri sorumlusu ve ilçe işletme başmühendisliğini vekaleten yürüttüğü, olay günü saat 22:15 sıralarında, meskun mahalde, aydınlatmanın olmadığı, 7,20 metre genişliğinde, tek yönlü, kuru, düz, eğimsiz asfalt yolda katılan sürücü ... yönetimindeki motosikleti ile Mersin istikametinden Erdemli istikametine seyir halinde iken olay mahalline geldiğinde, bakımsızlıktan dolayı koparak yola düşen elektrik telinin aracının tekerlerine dolanmasıyla direksiyonun hakimiyetini kaybedip yere düştüğü, arkasından aynı istikametten gelen katılan ...’nin yönetimindeki tescilsiz motorlu bisiklet ile yine aynı şekilde bakımsızlıktan koparak yola düşen elektrik telinin araçlarının tekerlerine dolanmasıyla devrilmeleri sonucu ...‘ın basit tıbbi müdaahale ile giderilemez, kemik kırığının hayat fonksiyonlarına ağır 4. derece etkileyecek ve organ kaybı oluşacak şekilde, ...‘nin ise basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandıkları olayda; sanığın asli kusurlu olarak bir kişinin yaralanmasına sebebiyet verdiği anlaşılmakla yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiin, sanığa fazla ceza verildiğine, tekerrür koşullarının oluşmadığına, ertelemeye ilişkin kanun hükümlerinin uygulanmadığına, verilen kararın usule ve yasaya aykırı olduğuna, katılan vekilinin, sanığa az ceza verildiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin” TCK’nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince” şeklinde gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün C ile adlandırılan beşinci bendindeki “TCK"nın 50/1-a maddesi” ibaresinden önce gelmek üzere, “TCK’nın 50/4 delaletiyle” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA;
2-Sanıklar ..., ... hakkında beraat hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesine gelince ise;
Sanıklara isnat edilen ve daha ağır bir suçu oluşturma ihtimali bulunmayan eylem TCK’nın 89/1-4 maddesinde yaptırıma bağlanmış olup, anılan suç aynı Kanunun 66/1-e maddesi uyarınca 8 yıllık zamanaşımına tabidir. Kesen nedenlerin varlığı halinde süre yeniden işlemekte ise de, sanıklar hakkında zamanaşımını kesen en son işlem 12.05.2009 tarihinde yapılan savunma tarihi olup, bu tarihten itibaren hesaplanan 8 yıllık süre inceleme tarihinden önce gerçekleşmiş olmakla, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olup, hükmün gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; TCK’nın 66/1-e, 67 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince kamu davasının DÜŞMESİNE, 13/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.