MAHKEMESİ :Konya 4. Aile Mahkemesi
TARİHİ :1.3.2012
NUMARASI :Esas no:2011/14 Karar no:2012/250

Taraflar arasındaki "boşanma" ve "karşı boşanma" davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı koca tarafından; kadının boşanma davasının kabulü, kusur belirlemesi ve kadın yararına hükmedilen yoksulluk nafakası yönünden, davalı-davacı (kadın) tarafından ise, kocanın davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminat istemi konusunda çelişkili karar vermesi ve nafakaların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle boşanmaya Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesi uyarınca karar verildiği halde, gerekçeli kararın hüküm bölümünde bu madde yerine, aynı Yasanın 166/3. maddesi olarak yazılması yazım hatası niteliğinde olup, mahkemesince düzeltilmesinin mümkün bulunmasına göre; davacı-davalı kocanın tüm, davalı-davacı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davalı-davacı kadının talep ettiği maddi tazminat yönünden kısa kararda reddine karar verildiği halde gerekçeli kararda bu yönde hüküm kurulmayarak çelişki yaratılmıştır. Mahkemece yapılacak iş 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 294/3. ve 298/2. maddeleri gereğince kadının maddi tazminat isteği hakkında yeniden karar oluşturmaktan ibarettir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın M. yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 103.50 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran M. geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oyçokluğuyla karar verildi. 24.12.2012 (Pzt.)

KARŞI OY YAZISI
Kısa karar ile gerekçeli karar arasındaki çelişki hükmün çelişkili olmayan bölümlerini de özürlü kılar. Çelişki tek başına bozma sebebi olduğundan hükmün sırf bu sebeple bozulması gerekir.