Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/2052 Esas 2020/395 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : Sanıklar ... ve ... hakkında; TCK"nın 85/1, 62, 51, 53/1-2-3. maddeleri gereğince mahkumiyet
Sanık ... hakkında; CMK’nın 223/2-a maddesi uyarınca beraat

Taksirle öldürme suçundan sanık ...’nun beraatine, sanıklar ... ve ...’ın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanıklar müdafileri ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Katılma isteminde bulunmasına rağmen, bu konuda herhangi bir karar verilmeyen şikayetçi...’ın, CMK"nın 260. maddesi uyarınca katılma istemi hakkında karar verilmeyen sıfatıyla hükmü temyiz hakkının bulunduğu, ölüm nedeniyle suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan ve hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan şikayetçinin CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre Zeytinburnu ilçesinde bulunan Atatürk Öğrenci Yurdunda çalışma yapan ... Varlıbaşlar Yapı San. Ve Tur. Tic. A.Ş.’de sigortalı çalışan ...’ın, olay günü inşaatın bodrum katında dalgıç pompa ile su tahliyesi yaptığı esnada elektrik akımına kapılması şeklinde meydana gelen ve bir kişinin ölümü ile neticelenen olayda;
A) Sanık ... yönünden;
Dosya kapsamında bulunan kusura ilişkin 20/02/2015 tarişhli raporda sanığın kusurunun bulunmadığının belirtilmesi karşısında mahkeme tarafından da sanığın kusurun bulunmadığı kabul edildiğinden CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraat kararı verilmesi gerektiği halde, CMK’nın 223/2-a maddesi gereğince beraat kararı verilmesi;
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (1.) bendinde yer alan "sanığın meydana gelen iş kazasında kusurlu olmadığı anlaşıldığından sanığa yüklenen fiilin unsurları itibarı ile oluşmadığı, sanığın anılan eyleminin kanunda suç olarak tanımlanmamış olması nedeni ile CMK 223/2-a maddesi uyarınca sanığın BERAATİNE" ibaresinin kaldırılarak, yerine "Sanığın taksire dayalı kusurunun bulunmaması nedeniyle CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince BERAATİNE" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
B) Sanıklar ... ve ... yönünden;
1) Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, asli kusurlu olarak meydana getirdikleri kaza sonucu bir kişininin ölümüne sebebiyet veren sanıklar hakkında, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca cezada orantılılık ilkesi gözetilerek alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurularak sanıklar hakkında eksik cezaya hükmolunması;
2) 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle öldürme suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanıklar hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz sebepleri yerinde görülerek, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 13/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.