Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2016/15160 Esas 2016/11555 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/15160
Karar No: 2016/11555
Karar Tarihi: 26.05.2016

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2016/15160 Esas 2016/11555 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme işçi ile davalı belediye arasındaki işe iade davasını incelemiştir. Hizmet alım sözleşmesinin işçi teminine yönelik olması, kadrolu personel ile alt işveren işçisinin birlikte aynı işte çalışması, davacının emir ve talimatları davalı belediyeden alması ve tüm dosya kapsamı ile asıl-alt işveren ilişkisinin muvazaalı olduğu anlaşıldığından davacının işe iade talebi kabul edilmiştir. 5393 sayılı Kanunun 67. maddesi gereği sayaç okuma ve sayaç sökme-takma işleri alt işverene verilebileceği belirlenmiştir. Kanun maddesi hakkında daha detaylı bilgi talep edilirse aşağıda açıklaması yer almaktadır.

7. Hukuk Dairesi 2016/15160 E. , 2016/11555 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava Türü : İşe iade

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle 5393 sayılı Kanunun 67. maddesinde, ""sayaç okuma ve sayaç sökme-takma işlerinin"" alt işverene verilebileceğinin düzenlenmiş olması nedeniyle Mahkemenin, belediyenin asli işini devretmiş olması nedeniyle asıl-alt işveren ilişkisinin muvazaalı olduğu yönündeki gerekçesi hatalı ise de, genel muvazaa kriterleri açısından durum incelendiğinde; hizmet alım sözleşmesinin işçi teminine yönelik olması, tanık beyanlarına göre işyerinde kadrolu personel ile alt işveren işçisinin birlikte aynı işte çalışması, davacının yargılama sırasında işe davetinin sözlü olarak belediye tarafından yapılmış olması, davacının emir ve talimatları davalı belediyeden alması ve tüm dosya kapsamı ile asıl-alt işveren ilişkisinin muvazaalı olduğu anlaşıldığından davalının yerinde bulunmayan tüm temyiz itirazlarının reddiyle sonucu itibariyle doğru olan hükmün bu gerekçe ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 26/05/2016 gününde oybirliğiyle KESİN olarak karar verildi.