Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/5072 Esas 2019/6816 Karar Sayılı İlamı

20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/5072
Karar No: 2019/6816
Karar Tarihi: 21.11.2019

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/5072 Esas 2019/6816 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kısıtlı adayı hakkında vesayet hukukuna ilişkin açılan davada, önce iki farklı yer mahkemesi tarafından yetkisizlik kararı verildiğini ve sonrasında da bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçmesiyle dosyada son kararın verildiğini belirtiyor. Dosyadaki tüm belgeler incelendikten sonra, kısıtlı adayın yerleşim yerinin belirlenmesi gerektiği sonucuna varılır. Türk Medenî Kanununun 411. maddesi uyarınca, vesayet işlerinde yetkinin, küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine ait olduğu belirtilir. Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkında Kanunun 41. maddesi uyarınca, Türk vatandaşlarının kişi halleriyle ilgili davaları, yerleşim yeri, sakin olduğu yer veya son yerleşim yeri mahkemesinde görülür. Dosya kapsamından, kısıtlı adayın yerleşim yeri adresinin bulunamadığı sonucuna varılır ve uyuşmazlığın belirlenemeyen yerleşim yerindeki mahkemede görülüp sonuçlandırılması gerektiği sonucuna varılır. Bu nedenle, karar ile 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi uyarınca karara varılarak, davanın hangi mahkemenin yetkisine girdiği belirlenmiştir.

20. Hukuk Dairesi 2019/5072 E. , 2019/6816 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Kısıtlı adayı hakkında vesayet hukukuna ilişkin olarak açılan davada .... Mahkemelerince ayrı ayrı yetkisizlik kararı verilmesi nedeni ile dosyada son karar bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra verilmiş ise de iki farklı bölge adliye mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verildiğinden ve 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince bölge adliye mahkemeleri hukuk dairelerinin görevinin yargı çevresi içerisinde bulunan adlî yargı ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek olduğundan yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, 4721 sayılı TMK"nın 407. maddesi uyarınca hükümlüye vasi atanmasına ilişkindir.
... Sulh Hukuk Mahkemesince, hükümlünün MERNİS adresinin “...” olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
... Sulh Hukuk Mahkemesince hükümlünün MERNİS adresinin ceza infaz kurumuna ait olması ve hükümlünün cezaevine girmeden önceki yerleşim yeri adresinin “....” olması nedeniyle nüfusa kayıtlı olduğu yer mahkemesinin yetkili olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
Türk Medenî Kanununun 411. maddesine göre, “Vesayet işlerinde yetki, küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir.” Aynı Kanunun 19/1. maddesi uyarınca “Yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir.” Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkında Kanunun 41. maddesine göre “Türk vatandaşlarının kişi hâllerine ilişkin davaları, yabancı ülke mahkemelerinde açılmadığı veya açılamadığı takdirde ....’de yer itibariyle yetkili mahkemede, bulunmaması hâlinde ilgilinin sâkin olduğu yer, Türkiye’de sâkin değilse .... son yerleşim yeri mahkemesinde, o da bulunmadığı takdirde ..... mahkemelerinden birinde görülür.”
Dosya kapsamından yerleşim yeri adresi .... olan hükümlünün ....’de sakin olduğu yerin veya yerleşim yerinin bulunmadığı anlaşıldığından Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkında Kanunun 41. maddesine göre uyuşmazlığın ... Mahkemesinde görülüp sonuçlandırılması gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince ... Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 21/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.