Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6107 Esas 2020/383 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6107
Karar No: 2020/383
Karar Tarihi: 13.01.2020

Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6107 Esas 2020/383 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık 156 promil alkollü araç kullanmak suretiyle trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum edilmiştir. Hüküm sanık tarafından temyiz edilmiştir. Dosya incelenerek sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi kararının Kanuna aykırı olduğu ve bu nedenle hüküm BOZULMUŞTUR. Sanığın sosyal ve ekonomik durumu ile suçun işlenmesindeki özellikler göz önünde bulundurularak hapis cezası 25 gün karşılığı adli para cezasına çevrilecek ve 500 TL adli para cezası verilecektir. Hüküm kesinleştikten sonra infaz makamınca yapılan tebligata rağmen tanınan süre içerisinde taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi hâlinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adlî para cezasının hapse çevrileceği ihtar edilecektir. Kanun maddeleri: TCK 179/3-2, 62, 50/3, 50/1-a, 52/2-4, 52/3, 50/3, 50/1-a, 52/2.

12. Ceza Dairesi 2019/6107 E. , 2020/383 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62, 50/3, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre 156 promil alkollü araç kullanmak suretiyle trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu işlediği tespit edilen sanık hakkında;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddelerinin gösterilmesine rağmen, adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının adli para cezasına çevirmeye ilişkin üçüncü paragrafı hükümden çıkarılarak yerine "Sanığa verilen hapis cezasının sanığın sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler göz önünde bulundurularak TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 25 gün karşılığı adli para cezasına çevrilmesine, TCK’nın 50/3. maddesi delaletiyle TCK’nın 50/1-a ve 52/2. maddeleri gereğince cezanın bir günü takdiren 20,00 TL üzerinden paraya çevrilerek 500 TL adli para cezası olarak belirlenmesine, hüküm kesinleştikten sonra infaz makamınca yapılan tebligata rağmen tanınan süre içerisinde taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi hâlinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adlî para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına" ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 13/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.