KANUN YARARINA BOZMA
Hırsızlık suçundan sanık ..."in 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/2-h, 145, 168/2 ve 62. maddeleri uyarınca 18 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin Malatya 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/04/2018 tarihli ve 2017/629 esas, 2018/202 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair Malatya 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/05/2018 tarihli ve 2018/25 değişik iş sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı"nın 26/03/2019 gün ve 94660652-105-44-1137-2019-Kyb sayılı yazısı ile kanun yararına bozma ihbarında bulunulduğundan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 03/04/2019 gün ve 2019/34861 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,
MEZKUR İHBARNAMEDE;
Sanığın, müşteki ..."ya karşı farklı tarihlerde işlemiş olduğu hırsızlık ve hırsızlığa teşebbüs suçlarından yapılan yargılaması sonucunda, 31/10/2017 tarihli hızsızlık suçu bakımından hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği, 07/11/2017 tarihli hızsızlığa teşebbüs suçu bakımından ise 1 yıl 13 ay hapis cezası verildiği, dosyanın hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı yönünden kesinleştiği, 07/11/2017 tarihli hızsızlığa teşebbüs suçundan verilen mahkumiyet kararı yönünden yapılan istinaf incelemesi sonucunda ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin 14/12/2018 tarihli ve 2018/1688 esas, 2018/2497 sayılı ilâmı ile "Sanığın 31/10/2017 tarihinde saat 15.00 sıralarında işyerinin açık olduğu sırada, müşteki ..."nun işyerine girip buradan 20 TL para aldığı, aynı işyerine 07/11/2017 tarihinde saat 19.15 sıralarında geceden sayılan zaman dilimi içerisinde işyerinin açık olduğu sırada tekrar girdiği, etrafa bakındığı sırada işyerinin arka tarafında bulunan müştekinin geldiği ve sanığın malzemelerin fiyatını sorduğu, müştekinin 31/10/2017 tarihli olaya ilişkin kamera görüntülerinden bu eylemi gerçekleştiren kişinin işyerinde bulunan sanık olduğunu anladığı, sanığın kovuşturma aşamasında alınan savunmasında ikinci olayda masanın üzerinde bulunan telefona yöneldiği sırada müştekinin geldiğini söyleyerek hırsızlık kastını ortaya koyduğu, ilk olayda aldığı 20 TL"yi kovuşturma aşamasında iade ettiği anlaşıldığına göre, her iki eylem arasındaki zaman aralığının kısalığı nedeniyle teselsül hükümlerinin uygulanması gerekirken ilk olay nedeniyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, ikinci olay nedeniyle mahkumiyete hükmolunması usul ve yasaya aykırı görülmüştür." gerekçesiyle bozulmasına karar verildiği dikkate alındığında, bozma üzerine halen Malatya 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2019/1 esasına kayden devam eden yargılama dosyası ile inceleme konusu dosyanın birleştirilip, sanığın bu eylemleri bir suç işleme kararının icrası kapsamında işleyip işlemediği ve hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 43/1. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışıldıktan sonra bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı gerekçeyle reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Dosya kapsamına göre; müştekiye ait iş yerinden 31/10/2017 tarihinde 20 TL parayı çalmak suretiyle hırsızlık yapan, olaydan 7 gün süre sonra ise aynı iş yerinden cep telefonu çalmaya teşebbüs eden sanığın eylemleri arasında hukuki kesintinin meydana gelmediği de nazara alınarak sanık hakkında, zincirleme suç hükümleri uygulanarak 5237 sayılı TCK"nın 43. maddesine göre verilecek cezadan artırım yapılması gerekirken, sanığın müştekiye yönelik eylemleri sebebiyle ayrı ayrı cezalandırılmasına karar verilmesi nedeni ile anılan hususa yönelik kanun yararına bozma istemi yerinde görülmüş olduğundan KABULÜ ile hırsızlık suçundan sanık ... hakkında Malatya 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/05/2018 tarihli ve 2018/25 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 29/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.