MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 6. Asliye Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 22/05/2018 tarih ve 2016/292-2018/168 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin taraf vekilleri tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, davacı ..."nun davalı banka ile imzalamış olduğu yazılı sözleşme uyarınca, davalı nezdindeki kiralık kasanın yasal kullanıcısı olduğunu, davacı ..."nun, kiralık kasasını açmak ve işlem yapmak üzere 28.01.2003 tarihinde bankaya gittiğinde banka kılavuz anahtarının kasa kilidini çevirmesine karşılık, davacıya verilen anahtarın kilidi çevirmemesi sonucu kilidin açılamadığını, ertesi gün banka çilingiri tarafından kasanın açıldığını ve kasanın içindekilerin yerinde olmadığının anlaşıldığını, kıymetli eşyalarının bulunduğu kasanın boşaltılması sebebiyle davacıların çok üzüldüklerini ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 2.500,00 TL maddi, 40.000,00 TL manevi tazminatın, temerrüt faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiş, ıslah dilekçesiyle maddi tazminat talebini 80.000,00 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin kasa içerisinde bulunanlar bakımından herhangi bir sorumluluğunun ya da garanti yükümlülüğünün bulunmadığını, davacının her zaman için tek başına hareketle kiralık kasa içerisinde bulunanları alma ve tasarrufta bulunma imkanına sahip olduğunu, kiralık kasa sözleşmesinin 3. maddesinde bankanın, kiraladığı kasaların içinde bulunanlardan sorumluluk kabul etmeyeceğinin, kaza ve mücbir sebep sonuçlarından, ağır kusuru dışındaki hallerden hiçbir şekilde sorumlu olmayacağının düzenlendiğini, manevi tazminatın koşullarının gerçekleşmediğini, davacılardan ..."nun davada davacı sıfatının olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya ve dosya kapsamına göre; davalı bankaya anahtar imalatı yapan şirketten bilgi alınmaya çalışıldığı ancak şirketin kasa ve kilit üretim ve servis işini yıllar önce bıraktığı, imalat makine teçhizatlarını da başka bir firmaya devrettikleri, davacı ..."nun elindeki anahtarın kasayı açması gerektiği, ancak açmamasının davacının kusuru olamayacağı, sektör bilirkişisi temin edilemediğinden emekli banka müdürlerince düzenlenen bilirkişi raporunda, olayın banka açısından değerlendirildiği, müşterinin sorumluluğuna gidilebilecek hiçbir tespitte bulunulmadığı gerekçesiyle davacı ..."nun aktif husumet ehliyeti olmadığından HMK 114/(d) maddesi gereğince dava şartı yokluğu nedeniyle davanın usulden reddine, davacı ... yönünden davanın kısmen kabulüne, taktiren 66.000,00 TL tazminatın dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, davacı vekilinin fazlaya ilişkin isteminin reddine, manevi tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacılar vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; mahkemece davanın reddine dair verilen ilk karar Dairemizce davacı elindeki anahtarın davalı banka tarafından verilen anahtar olup olmadığı, bu hususun tespit edilip edilemeyeceği, tarafların müterafik kusurunun olup olmadığının araştırılması ve sonucuna göre karar verilmesi gerekçesiyle bozulmuş olup, bozma kararından sonra alınan bilirkişi raporunda; kasanın kilit yuvasının incelenmesinde kilidinin orijinal olduğu ancak davacının elinde bulunan anahtarların üzerinde yazan seri numarası ile kilit yuvası üzerinde yazan seri numarasının aynı olmadığı, dolayısıyla davacıda bulunan anahtarların orijinal anahtarlar olmadığı belirlenmiştir. Bu itibarla dosya kapsamında toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporu kapsamı birlikte değerlendirildiğinde, davacıda bulunan anahtarın orijinal olmaması sebebi ile davalı bankanın sorumluluğuna gidilemeyeceğinden davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçeyle kabulüne karar verilmesi doğru olmamış, kararın davalı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 06/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.