MAHKEMESİ : Ankara 6. İş Mahkemesi
TARİHİ : 24/03/2015
NUMARASI : 2014/786-2015/249

DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, davanın reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haklı bir sebep olmaksızın feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süreye ilişkin ücret ve diğer haklarının belirlenmesini istemiştir.
Davalı İsteminin Özeti:
Davalı işveren, disiplin kurulu kararları, yazılı uyarılar ve birden çok ücret kesim cezaları karşısında, işveren açısından davacının şahsından ve davranışlarındnan kaynaklanan nedenlerle iş ilişkisinin sürüdürülmesinin önemli ve makul ölçüler içinde beklenemeyecek duruma gelmiş olması nedeniyle davacının iş akdinin haklı nedenle feshedildiğini belirterek haksız açılan davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının işe iade talebinin reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshinin geçerli sebebe dayanıp dayanmadığı uyuşmazlık konusu olup, kanuni dayanak 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18. ve devamı maddeleridir.
4857 sayılı Kanun’un 18. maddesinde iş sözleşmesinin işveren tarafından işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanılarak feshedilebileceği düzenlenmiştir. Sözkonusu geçerli sebepler 4857 sayılı Kanun’un 25. maddesinde belirtilen derhal fesih için öngörülen haklı sebepler olduğu gibi, bu nitelikte olmamakla birlikte, işçinin ve iş yerinin normal yürüyüşünü olumsuz etkileyen hallerdir. İşçinin yeterliliğinden veya davranışlarından kaynaklanan sebepler ancak iş yerinde olumsuzluklara yol açması halinde fesih için geçerli sebep olabilirler. İş ilişkisinin sürdürülmesinin işveren açısından önemli ve makul ölçüler içinde beklenemeyeceği durumlarda, feshin geçerli sebeplere dayandığı kabul edilmelidir.
4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin ikinci fıkrasına göre feshin geçerli sebebe dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Dosya içeriğine göre, davacı işçinin davalı şirkette halı kaplamacısı olarak çalıştığı, çalışmasının 15.05.1989 tarihinden iş sözleşmesinin feshedildiği 13.06.2014 tarihine kadar devam ettiği ve olumsuz davranışları bulunduğu gerekçesiyle kendisinden istenilen savunmanın yetersiz olduğu gerekçesiyle iş sözleşmesinin geçerli sebebe dayanılarak feshedildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda, işyerinde kulaklık takmadığı, toz maskesi takmadığı, çalışma esnasında kapalı ayakkabı yerine sandalet açık ayakkabı giymek gibi işyeri iş sağlığı ve güvenlik kurallarını, emniyeti ihlal ettiği, işe isteksiz davrandığı, ikaz etmelerine rağmen mazeret ürettiği, servis şoförü ile kavga edip tartıştığı, binen personeli rahatsız ettiği, personel servis aracında sürekli bağırıp çağırarak konuştuğu, diğer personeli rahatsız ettiği, sendika baş temsilcisi ile konuşurken konuşmayı bağırıp çağırarak kavgaya dönüştürdüğü, üzerine saldırarak şerefsiz, rüşvetçi, yedin ve benzeri sözler sarf ederek hakaret ettiğinden bahisle davacının savunmasının alındığı, daha sonrada savunması yetersiz görülerek iş sözleşmesinin feshedildiği, mahkemece de davalı işverenin bu gerekçelerle davacının iş sözleşmesini sonlandırmasının geçerli neden olarak kabul edilerek işe iade talebinin reddedildiği anlaşılmıştır. Ancak işverenin feshe konu ettiği olayları yeterli ve inandırıcı deliller ile ispat edemediği dosya münderecatından anlaşıldığından mahkemece davanın kubulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiş, davacının emekliliğe hak kazanmış olması nazarı dikkate alındığında işe başlatmama tazminatının da alt sınırdan belirlenmesi gerektiği anlaşılmıştır.
Belirtilen sebeplerle, 4857 sayılı Kanun"un 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM : Yukarıda belirtilen sebeplerle;
1-Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-İşverence yapılan FESHİN GEÇERSİZLİĞİNE ve davacının İŞE İADESİNE,
3-Davacının kanuni sürede işe başvurmasına rağmen, işverenin süresi içinde işe başlatmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının işçinin dört aylık ücreti olarak belirlenmesine,
4-Davacının işe iade için işverene süresi içinde başvurması halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar doğmuş bulunan en çok dört aylık ücret ve diğer haklarının davacıya ödenmesi gerektiğinin belirlenmesine,
5-Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
6-Davacı vekille temsil edildiğinden, karar tarihinde yürürlükte olan tarifeye göre 1.500,00 TL vekâlet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine,
7-Davacı tarafından yapılan 500,00 TL yargılama giderinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
8-Peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, kesin olarak 23.11.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.