Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/1534 Esas 2017/28417 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1534
Karar No: 2017/28417
Karar Tarihi: 19.12.2017

Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/1534 Esas 2017/28417 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi         2015/1534 E.  ,  2017/28417 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Tehdit
    HÜKÜM : Mahkumiyet


    Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
    1-Soruşturma aşamasında bilgisine başvurulan ve olayın tek tanığı olan Ümran Karamahmutoğlu dinlenilmeden hüküm kurularak, CMK"nın 210/1. maddesine aykırı davranılması,
    2-Yargıtay’ın gerekçelerde tutarlılık denetimini yapabilmesi için; kararın dayandığı tüm verilerin, bu veriler konusunda mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ile mağdur ve tanık anlatımlarına ilişkin değerlendirmelerin, hangi anlatımın ne gerekçeyle diğerine üstün tutulduğunun açık olarak hükmün gerekçesine yansıtılması ve mahkemece ulaşılan vicdani kanı sonucunda sanığın hangi fiillerinin suç sayıldığı açıklandıktan sonra kabul edilen bu fiillerin hukuki nitelendirilmesinin yapılması, cezada artırım ve indirim gerektiren nedenlerin kanuni bağlamda tartışılması gerekirken, açıklanan bu hususlara uyulmayarak, Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK"nın 34 ve 223, 230. maddelerine aykırı davranılarak gerekçesiz hüküm kurulması,
    3-Kabule göre de;
    a- Müştekilerin aşamalarda ve tanık Ümran Karamahmutoğlu’nun da soruşturma aşamasındaki beyanlarında, sanığın elindeki bıçakla müştekilerin üzerine yürüdüğünü söylemeleri karşısında, tanığın beyanı da alındıktan sonra tüm deliller birlikte değerlendirilerek, eyleminin, TCK"nın 106/2-a maddesinde düzenlenen silahla tehdit suçunu oluşturup oluşturmadığının tartışılması gerektiğinin gözetilememesi,
    b-Sanığın, eylemini her iki müştekiye karşı gerçekleştirmesi karşısında, TCK"nın 43/2. maddesine göre zincirleme suç hükümlerinin uygulanma olanağının değerlendirilmemesi,
    c-Suçun TCK’nın 106/1-1 maddesi kapsamında kaldığının kabulü halinde ise; 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK’nın 106/1 maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nun temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 1412 sayılı CMUK"un 326/son. maddesi gereği sanığın ceza süresi yönünden kazanılmış hakkının gözetilmesine, 19/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.