3. Ceza Dairesi 2019/12840 E. , 2019/12758 K.
"İçtihat Metni"Kasten yaralama suçundan suça sürüklenen çocuk ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2 (iki kez), 31/2 (iki kez), 62 (iki kez) ve 52. (iki kez) maddeleri uyarınca 1.000,00 Türk Lirası (iki kez) adli para cezaları ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 3 yıl denetim süresi belirlenmesine dair Tavşanlı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.10.2014 tarihli ve 2014/340 Esas, 2014/536 Karar sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlediğinden bahisle yapılan ihbar üzerine hükmün açıklanmasına, suça sürüklenen çocuğun katılan ..."a yönelik kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 31/2, 62 ve 52. maddeleri uyarınca 1.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, katılan Üzeyir Hediye"ye yönelik kasten yaralama suçundan ise şikayetten vazgeçme nedeniyle kamu davasının düşürülmesine ilişkin Tavşanlı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.01.2018 tarihli ve 2017/300 Esas, 2018/24 Karar sayılı kararını takiben, suça sürüklenen çocuğun denetim süresi içerisinde kasıtlı yeni bir suç işlediğinin ihbar edilmesi üzerine, dosyanın yeni esasa kaydedilmesi suretiyle tekrar ele alınarak hükmün açıklanmasına, suça sürüklenen çocuğun 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2 (iki kez), 31/2 (iki kez), 62 (iki kez) ve 52. (iki kez) maddeleri uyarınca 1.000,00 Türk Lirası (iki kez) adli para cezaları ile cezalandırılmasına yönelik Tavşanlı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.05.2018 tarihli ve 2018/405 Esas, 2018/602 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 28.11.2018 tarih ve 2018/13454 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyasının Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03.12.2018 tarih ve 2018/96894 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmesi üzerine Dairemizin 28.01.2019 tarihli 2018/12228 Esas ve 2019/1342 Karar sayılı tevdi kararı gereğince noksan ikmali tamamlanarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08.05.2019 tarih ve 2019/47778 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
1) Tavşanlı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.01.2018 tarihli ve 2017/300 Esas, 2018/24 Karar sayılı kararı yönünden yapılan incelemede,
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/11. fıkrasında yer alan “Denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere aykırı davranması halinde, mahkeme hükmü açıklar. Ancak mahkeme, kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanığın durumunu değerlendirerek; cezanın yarısına kadar belirleyeceği bir kısmının infaz edilmemesine ya da koşullarının varlığı halinde hükümdeki hapis cezasının ertelenmesine veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine karar vererek yeni bir mahkumiyet hükmü kurabilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, sanık hakkında katılan Üzeyir Hediye"ye yönelik kasten yaralama suçuna ilişkin olarak hükmün aynen açıklanması yerine şikayetten vazgeçme nedeniyle kamu davasının düşürülmesine karar verilmesinde,
2) Tavşanlı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.05.2018 tarihli ve 2018/405 Esas, 2018/602 sayılı kararı yönünden yapılan incelemede,
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/11. maddesinin; “Denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere aykırı davranması halinde, mahkeme hükmü açıklar.” şeklinde olduğu, Tavşanlı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.10.2014 tarihli ve 2014/340 Esas, 2014/536 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlediğinden bahisle hükmün açıklanmasına ilişkin Tavşanlı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.01.2018 tarihli ve 2017/300 Esas, 2018/24 sayılı kararı gözetilmeksizin, yapılan ikinci bir ihbar üzerine hükmün tekrar açıklanarak sanığın mükerrer olacak şekilde mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Mağdur Üzeyir’i basit yaralamadan Tavşanlı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.01.2018 tarihli ve 2017/300 Esas, 2018/24 Karar sayılı kararı yönünden yapılan incelemede;
Suça sürüklenen çocuğun üzerine atılı TCK"nin 86/2. maddesindeki basit yaralama suçunun takibi şikayete bağlı suçlardan olması, hükmün açıklanması ihbarı üzerine yapılan yargılamanın 16.10.2017 tarihli oturumunda mağdur Üzeyir’in suça sürüklenen çocuk hakkındaki şikayetinden vazgeçmesi ve suça sürüklenen çocuğun ihbardan önceki yargılamada şikayetten vazgeçmeyi kabul ettiğini bildirmesi karşısında suça sürüklenen çocuk hakkında TCK"nin 73/4. ve CMK"nin 223/8. maddeleri gereğince düşme kararı verilmesinde zorunluluk bulunması gerektiğinden hükmün açıklanmasına karar verilemeyeceği anlaşılmaktadır.
Açıklanan bu nedenle mahkemenin mağdur Üzeyir’i basit yaralamadan suça sürüklenen çocuk hakkında düşme kararı vermesinde isabetsizlik bulunmadığından Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görülmeyerek kanun yararına
bozma talebinin REDDİNE,
2) Tavşanlı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.05.2018 tarihli ve 2018/405 Esas, 2018/602 Karar sayılı kararı yönünden yapılan incelemede;
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Tavşanlı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.05.2018 tarihli ve 2018/405 Esas, 2018/602 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.