Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- 5271 sayılı CMK’nın 141/1-e maddesinde kanuna uygun olarak yakalandıktan sonra haklarında kovuşturmaya yer olmadığına veya beraatlerine karar verilen kişilerin tazminat isteminde bulunabileceğinin belirtildiği ve davacı hakkında yapılan yargılama sonunda üzerine atılı hakaret, görevi yaptırmamak için direnme ve 2911 sayılı Kanuna muhalefet suçundan beraatine karar verildiği dikkate alınarak, tazminat talebinin dayanağı olan dava dosyası celp edilip incelenerek, davacı hakkında düzenlenen yakalama, olay, gözaltı ve sevk - serbest bırakmaya ilişkin tutanak, müzekkere ve belgeler başta olmak üzere davacı ile ilgili olarak yapılan işlemlere ilişkin tüm tutanak, müzekkere, rapor ve belgelerin onaylı birer sureti de dosya içerisine alınarak, davacının tazminat talep etme hakkının bulunup bulunmadığının değerlendirildikten sonra tazminat talep etme hakkının olduğu tespit edilir ise hak ve nesafete uygun bir miktar manevi tazminata hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Gerekçeli karar başlığında “29.09.2015” olan dava tarihinin “06.10.2015” olarak gösterilmesi,
3- Hüküm duruşmasında hazır bulunduğu anlaşılan Cumhuriyet savcısının isim ve sicil bilgilerinin gerekçeli karar başlığına yazılmaması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/2-b maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 13.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.