Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/6674 Esas 2019/7928 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6674
Karar No: 2019/7928
Karar Tarihi: 22.05.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/6674 Esas 2019/7928 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmü, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik iptal kararının infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceği gerekçesiyle bozulmadı ve hükmün onanmasına karar verildi. Ancak, sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen mahkumiyet hükmü, yanılgılı değerlendirme ve eksik kovuşturma sonucu yapılan bir değerlendirme olduğu gerekçesiyle düştü. TCK'nın 142. maddesine eklenen 4. fıkrasının yürürlüğe girdiği tarihten sonra işlenen iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarının, şikayete tabi olmadığı belirtildi. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verildi. Kanun maddeleri: TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendi, TCK'nın 142. maddesinin 4. fıkrası, 5237 sayılı TCK'nun 73. maddesi, 5271 sayılı CMK'nun 223/8. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2018/6674 E. , 2019/7928 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, düşme

Yerel mahkemece sanık hakkında verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
1)Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ... müdafii ve o yer Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz nedeni yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
2)Sanık ... hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
1-Olay tarihinde müştekinin spor salonunda bulunan, soyunma odasında ki kilitli dolabında bulunan muhtelif eşyalarının çalındığının, sanığın 06.10.2014 tarihli savunmasında, müşteki ile aynı spor salonuna gittiklerini beyan etmesi karşısında; suç tarihinde sanığın suça konu spor salonuna üye olup olmadığı araştırılarak ayrıca üyeliği bulunmasa bile kişilerin rızaya dayalı olmadan salona veya soyunma dolaplarının bulunduğu bölüme rahatça girebileceği bir yer olup olmadığı müşteki Mehmet’ten de sorularak sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken; 5237 sayılı TCK"nun 142. maddesine 5560 sayılı Yasa ile eklenen 4. fıkrasının yürürlüğe girdiği 19.12.2006 tarihinden sonra işlediği ve bu nedenle suçun kovuşturmasının şikayete tabi olmadığı, buna rağmen yanılgılı değerlendirme ve eksik kovuşturma ile iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından şikayet yokluğu nedeni ile 5237 sayılı TCK"nun 73. ve 5271 sayılı CMK"nun 223/8. maddeleri gereğince davanın düşmesine karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
2-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ve o yer Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 22.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.