Mahkemesi :İş Mahkemesi
No :2010/930-2013/890



Dava, 29.06.2009 tarihinden itibaren malullük aylığı bağlanması istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne, karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine;
2-Vasisi olduğu ... adına malullük aylığı bağlanması için 29.06.2009 tarihinde talepte bulunan davacının talebi, Kurumca ...’in çalışma gücünün en az %60 oranında kaybetmemiş olduğundan reddedilmiş, iş bu davanın yargılaması aşamasında alınan Adli Tıp Kurumunun 06.02.2013 tarihli raporunda; davacının beden çalışma gücünün en az %60’ını kaybettiği, malul sayılması gerektiği, maluliyet başlangıç tarihinin de 18.04.2012 tarihi olduğu belirtilmiş, Mahkemece; davacının vasisi olduğu ...’in malul sayılması gerektiğinin tespiti ile maluliyet başlangıcının 18.04.2012 olduğunun tespitine, karar verilmiştir.
5510 sayılı Kanunun “Malullük Aylığının Hesaplanması, Başlangıcı, Kesilmesi ve Yeniden Bağlanması” başlıklı 27. maddesinin ikinci fıkrasında; "…a)Malul sayılmasına esas tutulan rapor tarihi yazılı istek tarihinden önce ise yazılı istek tarihini,
b)Malul sayılmasına esas tutulan rapor tarihi yazılı istek tarihinden sonra ise rapor tarihini,…takip eden aybaşından itibaren başlar." hükmü gereğince davacıya, maluliyet başlangıcını tespit eden 18.04.2012 tarihini takip eden aybaşından itibaren malullük aylığı bağlanması gerekirken, yazılı şekilde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
3- Kabule göre de; davacının talebinin 29.06.2009 tarihi itibari ile aylığa hak kazandığının tespitini talep etmesine rağmen, 18.04.2012 tarihinden itibaren aylığa müstehak olduğuna karar verilmiş olmakla; bu durumda davacının istemine ve temyiz
eden kurum sıfatına göre hükmün kısmi kabul niteliğinde olduğu anlaşılmakla, avukatla temsil edilen davalı SGK lehine, karar tarihi itibariyle yürürlükte olan tarife uyarınca vekâlet ücretine karar verilmesi gerekirken, hatalı değerlendirme sonucu, yazılı şekilde hüküm kurulması isabetli görülmemiştir.
4-)Ayrıntıları Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 15.03.2006 gün ve 2006/1–163 Esas, 2006/76 sayılı kararında da belirtildiği üzere davada, kısmen kabule karar verildiğine göre 6100 Sayılı HMK."nun 312 ve 323. maddelerine uygun şekilde, tarafların haklı çıktıkları oranda yargılama giderlerinin paylaştırılarak karar verilmesi gerekirken mahkemece yanılgılı değerlendirme sonucu yargılama giderlerinin tamamının davalılara yükletilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ:
1-)Hüküm fıkrasında yer alan “davacının maluliyet başlangıcının 18.04.2012 olduğunun” ibaresinden sonra gelmek üzere “davacıya 01.05.2012 tarihinden itibaren maluliyet aylığı bağlanması gerektiğinin” ibarelerinin yazılmasına,
2-)Hüküm fıkrasının yargılama gideri ile ilgili 3.fıkrasında yer alan “yargılama masrafının ” ibaresinin devamına eklenmek üzere “kabul ve red oranına göre, 250TL’sinin” ibaresinin eklenmesine;
3-)Hüküm fıkrasının 4. fıkrasından sonra gelmek üzere; “Karar tarihi itibariyle AAÜT. uyarınca hesaplanan 1320,00 TL. Vekâlet ücretinin davacıdan alınarak kendisini vekille temsil ettiren davalı kuruma verilmesine,” ibaresinin yazılmasına ve kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.